Слайд 2
Мэты:Я ўзяла гэтую тэму, таму што мне цікава
было даведацца больш аб паходжанні і назваў маіх вуліц.
Даведацца больш пра герояў вайны і іх подзвігі.. Даведацца вуліцы, у гонар каго яны былі названыя. Гісторыю нашага Гомеля
Слайд 3
Задачы:
данесці людзям, што яны ўсё яшчэ
павінны памятаць аб страшнай трагедыі, і ні на хвіліну
не павінны забываць аб гэтым. Паважаць сваіх дзядуль, бабуль.
Што такое вайна? Чаму яна так ўплывае на чалавека? Каб разабрацца ў гэтым пытанні, я вырашыла зазірнуць у гісторыю чалавецтва.
Слайд 4
Такім чынам, я апытала школьнікаў, людзей якія 10-20
гадоў таму скончылі школу, і пажылых людзей. У ходзе
апытання былі зададзены наступныя пытанні: Назавіце дату Вялікай Айчыннай вайны-гэта першы, а другі-Якіх герояў Вялікай Айчыннай Вайны вы ведаеце.
Слайд 5
Высветлілася, што школьнікі ведаюць добра дату пачатку вайны,
але герояў да сжалению амаль не ведаюць. Людзі скончылі
10-20 гадоў таму школу, ведаюць наадварот герояў, а вось дату пачатку вайны блытаюць. І нарэшце-то пажылыя людзі. Гэтыя людзі ведаюць вельмі шмат герояў, і дату пачатку вайны таксама.
Слайд 6
У змесце я раскажу вам аб Героях вайны,
як пажылых людзях так і зусім маленькіх дзяцей. Размова
пойдзе пра вуліцах майго горада, а гэтак жа пра ваенныя манументах Гомеля
Слайд 7
У аднаго нашага беларускага аўтара ёсць выдатны твор-
“Міколка-паравоз”. Думаю, што гэты твор можа павучыць многіх нас
мужнасці і адвагі ў важны гадзіну. Гэта твор пра лёс беларускага хлопчыка Міколкі па мянушцы Паравоз, сына паравознага машыніста. Міколка-Паравоз жыве разам з бацькамі і дзедам у вагоне-вагоне. У гэтыя часы ўсё было не так то і проста і бацька Міколы трапляе ў турму, за тое, што дапамагаў падпольшчыкам. Вядома, хлопчыку крыўдна за бацьку, і ён вырашае паскардзіцца Цару на начальніка станцыі. Аднак хлопчыка збіваюць жандары прама пад партрэтам цара…
Слайд 8
Для нас моладзі, ёсць маса павучальнай літаратуры, якімі
важнымі раней былі дзеці. Як не баяліся ўступіць у
бой за радзіму. Я знайшла кнігу пад назвай "раядом з бацькамі". яна выпушчаная ў 1991 годзе. У гэтай кнізе, сбраны кротенькие гісторыі пра розныя подзвігі. Хай яны і невялікія, але быць не было б гэтых подзвігаў магчыма, што было б усё інакш ..
Для нас моладзі, ёсць маса павучальнай літаратуры, якімі важнымі раней былі дзеці. Як не баяліся ўступіць у бой за радзіму. Я знайшла кнігу пад назвай "раядом з бацькамі". яна выпушчаная ў 1991 годзе. У гэтай кнізе, сбраны кротенькие гісторыі пра розныя подзвігі. Хай яны і невялікія, але быць не было б гэтых подзвігаў магчыма, што было б усё інакш ..
Слайд 9
Але гэта не шкодзіла іх сяброуству. Жора
вельмі дапамагаў сваёй камандзе, ён заўсёды ішоў на разведку
(бо быў самы малы) і пазнаваў расклад штабу і дамоў. Але ў гэты раз гурту не пашанцавала. У каманды быў план, яны павінны былі перайсці лінію фронту і ў тыле ворагу захапіць «языка".
Слайд 10
Барыкін Емяльян Ігнацьевіч. У гонар яго названа вуліца
нашага горада. Емяльян Ігнатавіч Барыкин- Герой Савецкага Саюза, сакратар
Гомельскага падпольнага гаркама партыі, начальнік штаба Гомельскага партызанскага злучэння, палкоўнік.
Слайд 11
У нас у Гомелі ўстаноўлена мемарыяльная дошка вызначыліся
загінулым салдатам. Я лічу, што гэта правільна, бо людзі
павінны ведаць сваіх герояў!
Слайд 15
Барыкiн Емельян Iгнацьевич
Барыкін Емяльян Ігнацьевіч. У гонар яго
названа вуліца нашага горада. Емяльян Ігнатавіч Барыкин- Герой Савецкага
Саюза, сакратар Гомельскага падпольнага гаркама партыі, начальнік штаба Гомельскага партызанскага злучэння, палкоўнік.
Слайд 16
Кожар Iлля Паулавiч
Я жыву ў Гомелі на вуліцы
Кожара. У час вайны Ілля Паўлавіч Кожар (глядзець у
дадатку) ўдзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1941 года. Ён быў адным з арганізатараў і кіраўнікоў падполля і партызанскага руху ў Беларускай ССР.
Слайд 17
Вуліца Галавацкага, Не мала вядомая вулiца.У выцці час
Галавацкага Рыгор Мацвеевіч быў удзельнікам вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх
захопнікаў .. Удзельнічаў у вызваленні Гомельскай вобласці.
Слайд 18
Да вайны гэта былі самыя звычайныя дзяўчынкі і
хлопчыкі. вучыліся, дапамагалі старэйшым, гулялі, разбівалі насы і каленкі.
іх імёны ведалі толькі родныя, аднакласнікі і сябры.
прыйшла гадзіна-яны паказалі, якім велізарным можа стаць маленькае дзіцячае сэрца, калі разгараецца ў ім святая любоў да радзімы і нянавісць да яе ворагам.
хлапчукі і дзяўчынкі. на іх далікатныя плечы легла цяжар невагод, бедстваў, гара ваенных гадоў. І не сагнуліся яны пад гэтай цяжарам, сталі мацней духам, мужней, мацнейшая.