Презентация на тему Ғабит Мүсірепов

тіл күн шалмағанды шалады,
Қараңғы көңілге сәуле бере алады,
суық көңілді

жылыта алады.

“Өнер алды-қызыл тіл” деген халқымыз
Ғабит бұл өнердің биігінде тұр.

Әдебиет-ойдың жемісі дедік, Жазушы екеуінде елден үйренеді.Тек үйрену қанағат емес,үйрете білу де
керек.Ғабит үйрете білген,өнеге көрсете білген жазушы.

келе жатқан халықтың баяғысын да,бүгінгісін де,болашағын да танытатын,сол халықтың

мәңгілігінің мәңгілік мәселесі

Біздегі ең үлкен трагедия-басшыларымыз әдебиетімізді ана тілінде оқи алмайды.Орысша оқиды,орысшасы арқылы бағалайды.

Жаман тіл-мәдениетсіздіктің белгісі,елмен байланыс үзілуі.

Тіл жеткізбесті ән жеткізері де бар.

Тіл сөйлеу-сөйлесу,оқу-үйрену,жазу-сызу арқылы өседі.Бұл үшеудің біріне көңіл аудармау-үлкен қылмыс.

қарайтын кісі еді.Ол елдің конституциясының бірінші пунктінде: “Мемлекеттік тіліміз-қазақ

тілі” деп жазу керек деп сөйлейтін .
Ал біріміз орысшалап,біріміз қазақшалап,”шала молда дін бұзар” болып отырсақ,ел өз бетімен өзі дұрыс ойланып,өз сана-сезімімен түсінбесе, өз ісін өзі орнықты істей алмайды.
Елдіктің негізгі белгісі- тілінде. Осы мағынада ол көп сөйлейтін,көп жазатын да еді.

Ғабит:”Өзіңнің туған тіліңді ( мейлі ол орыс,қазақ,украин тілі болсын) ұмыту-өзіңнің тарихи рухани тамырыңды шабу,яғни өзіңді құл сезіну” –деген еді.

қандай заңдылық,
Өсер балаң байтақ далаң тұрғанда,
Қазақ тілі жасау керек

мәңгілік.

-Ия,жазушылар көзбен көргенін,елден естігенін қағаз бетіне түсіріп,оны көркем тілімен оқырмандарға жеткізу,оқырмандар оқи отырып,өткен тарихқа көз жүгіртеді деп ойлаймын.

Бүгінгі “Тіл-аса қадірлеп ұстайтын байлығымыз”
Ғабиттің тіл туралы ойлары:-атты дөңгелек үстел іс-шарамыз осымен аяқталды.