Презентация на тему Rzeczywistość

grożące tym wszystkim, którzy umierają w stanie grzechu ciężkiego.

egzystencja, później wydzielano w nim dwa pomieszczenia, gdzie jedni

odbywali karę, a inni cieszyli się nagrodą. Szeol staje się miejscem kary doczesnej i można mówić o „szeolu potępienia”.

się tymczasowe miejsce kary demonów i upadłych duchów. U

synoptyków Gehenna. Tam za panowania Achaza i Manassesa składano w ofierze i palono dzieci. Prorocy rzucali na tę dolinę przekleństwo połączone z groźbą sądu. Przyjmowano, że tam otworzy się piekło ogniste.

lub swoje wieczne nieszczęście

przez który człowiek zostaje uwolniony od wszelkiej zmazy grzechowej,

tak, że może już wejść do wiecznej szczęśliwości w niebie.

wierzył Juda, zwany Machabejskim, który zorganizował składkę pomiędzy ludźmi

i posłał do Jerozolimy około dwu tysięcy srebrnych drachm, aby złożono ofiarę za grzech niektórych żołnierzy, którzy zginęli w boju. Ich grzech polegał na tym, że zatrzymali przy sobie różne przedmioty poświęcone bóstwom, chociaż Prawo im tego zabraniało. Wszyscy "oddali się modlitwie i błagali, aby popełniony grzech został całkowicie wymazany." Autor natchniony pochwala Judę za jego wiarę w zmartwychwstanie i za jego troskę o oczyszczenie zmarłych z ich grzechów.

od grzechów

miłości

i Miłością jest Bóg, którego nigdy nie kochała należycie

zbawienia, które Bóg daje jako niezasłużony dar człowiekowi po

jego śmierci lub po koniecznym oczyszczeniu i w którym po zmartwychwstaniu będzie miało udział również ciało.

zaś [zobaczymy] twarzą w twarz. Teraz poznaję po części,

wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany” (1 Kor 13,12).

będzie dla nich źródłem wiecznego szczęścia.

miłość wzajemną.

szczęścia