Презентация на тему Спонтанды және индукцияланған мутациялық процесс

сәулелердің мутагендік әсерлері
4. Химиялық қосылыстардың мутагендік әсерлері

өзгергіштікке белгілі бір факторлармен арнайы әсер ету арқылы емес,

табиғи жағдайда өздігінен пайда болатын мутациялар жатады.
Жалпы мутация және оның табиғатта кең таралатындығы ертеден белгілі. Мысалы, XIX ғасырдыңбас кезінде Францияда Версаль маңында кәдімгі сарыағаштың(барбарис) өсінділерінің арасынан қызыл жапырақты формасы табылған. Кейін одан алынған ұрпақтар да қызыл жапырақты болып шыққан. Сол сияқты сасық мендуананыңтұқым қорабының тікенектері жоқ түрі табылған және ол қасиеттің ұрпақтан-ұрпаққа тұрақты түрде беріліп отырғандығы анықталған.

аударып, олардың кейбіреуін сипаттады. Мысалы, қарлыған өсімдігінің бір бұтағының

өзінде бірнеше түсті жидек болатынын және бадам ағашының шабдалыға ұқсас жеміс беретінін байқады

түсі мен құрылысы бойынша ерекше көзге түсетін мутацияларды анықтады.

Ол осы түрге жататын әрбір 1000 өсімдікке кемінде екі мутациядан келетіндігін тапты.

көрсеткен болатын. Солардың біріне 1791 жылы АҚШ-тың Массачусетс штатындағы

Анкон фермасында, кейіннен анкон тұқымының қалыптасуына бастау болған кысқа аяқты қойлардың шығуы жатады.

денесінің түсі, қанаты, көзі, аяғының пішіндері, жыныстық белгілері, өсімталдығы

т.б. белгілеріне қатысты. Бұл шіркейлерді лаборатория жағдайында өсіру барысында Т. Морган анықтаған ең алғашқы секірмелі мутант -ақ көзді аталық. Табиғи жағдайда өсетін барлық шыбындар қызыл көзді болатындықтан, ондай түсті анықтайтын ген жабайы типке тән ген деп аталады да, ал көздің ақ түсін анықтайтын ген -мутантты ген деп есептеледі.

Мысалы, дрозофилада ақ көзді мутацияның жиілігі әр 100000 гаметаға

біреуден-ақ келеді. Бір генге шаққандағы мутацияның орташа жиілігі бактерияда шамамен 1:10000000. Адамда ген-дердің мутацияға ұшырау жиілігі 1:200000. Әрбір жеке генге шағып қарастырғанда, бұл көрсеткіштер онша көп емес. Бірақ жоғары сатыдағы организмдердің гаплоидты хромосома жиынтығында бірнеше мың генніңболатынын және оның әрқайсысында мутация жиілігі 1:1000000 келетіндігін ескерсек, мутациялы гаметаныңсаны оншалықты аз да емес.
Секірмелі мутацияның пайда болу себебінің біріне клеткада кейбір заттардың биосинтезіне кедергі келтіретін мутагендік қасиеті бар бөгде қосылыстардың жинақталуын да жатқызу керек.

белгілі бір факторлармен арнайы әсер ету арқылы болатын тұқым

қуалайтын өзгергіштікті айтады. Ондай мутагендік факторларға радиоактивті сәулелер, температу­ра, ультра күлгін және лазер сәулелері, сол сияқты кейбір химиялық қосылыстар (колхицин, этиленимин, азотты иприт, акридиндер, метилметансульфанат т.б.) жатады. Өсімдіктер, жануарлар және микроорганизмдермен жүргізілген көптеген зерттеулердің нәтижесінде осы аталған факторлармен әсер ету арқылы мутация тудыруға болатындығы анықталды. Мутациялық өзгергіштікті қолдан жасауда әсіресе радиоактивті сәулелердің мутагендік қасиетін зерттеп білудің ерекше маңызы болды.

мутация жатады?
Намазшам гүлдің түсі мен құрылысы бойынша ерекше көзге

түсетін мутацияларды анықтаған ғалым?
Секірмелі мутацияның мөлшері негед байланысты?
Жасанды немесе индукциялы мутация дегеніміз не?
Жасанды мутагенді факторларға не жатады?

радиацияның әсерімен өзгертуге болатынын тұңғыш рет 1925 жылы Г.А.Надсон

мен Г.С.Филиппов дәлелдеді. Олар радий сәулелерімен әсер ету арқылы саңырауқұлақтардың жаңа мутантты формаларын алды. Одан кейін 1927 жылы Дж.Меллер дрозофила шыбынынан, ал 1928 жылы Дж. Стадлер жүгері мен арпа өсімдігінен рентген сәулелерінің мутагендік әсерін байқады.

қышқылы енетін хромосомалармен тығыз байланысты. Олай болса клеткада радиацияныңәсерінен

ең алдымен ядролық кұрылымдар өзгереді. Соның салдарынан барып мутация пайда болады. Радиоактивті сәулелердің төменгі дозалары нүктелік мутация тудырады, яғни ол жағдайда хромосоманың шағын ғана бөлігінде немесе жеке бір генде өзгеріс байқалады. Ал жоғарғы дозаларда хромосомалардың үзілуі, орын алмастыруы сияқты күрделі өзгерістер пайда болады. Мұндай жағдайда жаппай мутациялану жүріп, зат алмасу процесі өзгереді, бара-бара клеткалардың тіршілігі жойылып, ақырында организм кұриды

Мұндай зерттеулер адамның сәулеге сезімталдығы туралы болжам жасауға негіз

бола алады.
Сәуленің әсерінен болатын генетикалық зақымдалу организмнің қандай түрге жататындығына да байла­нысты. Генетикалық радиасезімталдықтық түрге тән ерекшеліктері тәжірибе жүзінде зерттелген. Мысалы, теңіз шошқасының жыныс бездерінде 4 р. (рентген) дозаның өзі-ақ жыныс клеткалары ядроларының өзгеруіне әкеліп соққан, ал мұндай дозада тышқандар мен үй қояндарының жыныс клеткаларынан ешбір өзгеріс байқалмаған. Маймылдарда 100-200 р. дозамен әсер еткен кезде жыныс клеткаларының ұрықтану кабілеті жойылады, ал тышқандарда мұндай жағдай 400 р. до­зада ғана байқалады.

Ол, әрине, болашақ ұрпақ үшін қауіпті, себебі генетикалық кемістіктердің

жүзеге асуын тездетеді. Осыған байланысты сәулеленген адамдардың бірінші ұрпағының өзінен тұқым қуалайтын аурулар байқалады. Бұған Нагасакидегі атом жарылысынан зардап шеккендер дәлел бола алады. Сонда радиацияның әсеріне ұшыраған ата-аналардың балаларының 80 пайызынан әр түрлі тұқым қуалайтын ауру мен кемістіктер байқалған.
Радиацияның әсерінен дене (сомалық) клеткаларында қатерлі ісіктің (рак) пайда болуы да негізінен олардағы генетикалық құрылымдардың өзгеруіне байланысты.

әсерінің болатындығын алғаш рет КСРО-да 1928 жылы Н.Мейсель, 1933

жылы В.Сахаров, 1934 жылы М.Лобашовтар ашқан болатын. Ең алғашқы күшті мутагенді (жасушаға жат ДНҚ) 1939 жылы С.Гершензон ашқан болатын. 1946 жылы генетик И.Рапопорт формалиннің және этилениминнің күшті мутагендік әсері бар екенін анықтады. Сол сияқты, осы жылдары ағылшын генетиктері Ш.Ауэрбах және Д.Робсон иприттің мутагендік әсер ететінін анықтаған.Қазіргі кезде 500- ден астам әртүрлі мутагендік қосылыстардың бар екендігі белгілі.Олардың қатарына диметилсульфат, диэтилсульфат, нитрозоэтилмочевина, гидроксиламин, азотты қышқыл, бромурацил, акридиндер т.б. жатады. Химиялық мутагендер көбінесе гендік мутацияларды тудырады. Бұл жағдайда ДНК репликациясы бұзылады, кейде оның жіпшелері үзіліп нәтижесінде күрделі хромосомалық өзгерістер пайда болды.

келіп, хромосомалардың дұрыс ажырасуын болдырмайды не хромосомалардың үзілуіне алып

келеді. Кейбір химиялық мутагендер тікелей ДНҚ молекуласына әсер етпей, оның реплекациялану мехаизмі өзгертеді, осының салдарынан ДНҚ синтезінде қателіктер пайда болады. Ондай заттардың бірі – кофеин.