Презентация на тему Эуритремоз. Клиникалық белгілері. Емі. Алдын алу шаралары

деректер.
Клиникалық белгілері.Емі.Алдын алу шаралары.
Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.

мал, түйе, бұғы және басқа да көптеген мал түрінің

ұйқы бездерінің зақымдануымен, ас қорыту жүйесінің бұзылуымен, малдың өте қатты арықтауымен сипатталатын гельминтоз, яғни трематодоз ауруы.

қызыл түсті, ұзындығы 13-18 мм, ені 5-8 мм. Сопақша

келген құрт, дене бітімі сәл жуандау. Дөңгеленген ауыз емізігі құрсақ сорғышынан екі есе үлкен және денесінің сыртына шығыңқырап тұрады. Шеттері иректелген екі ені көбіне сорғыштың екі жақ қапталында орналасқан, ал ұрғашы жыныс мүшелері орта шеніне орныққан.
Эуритрема жұмыртқасы – майда (0,36-0,44 мм), қою-қоңыр түсті, ішінде жетілген ұрығы – мирацидий бар, бір шетінде қақпақшасы, екінші шетінде денешесі бар. Оны дикроцелий жұмыртқасынан ажырата білу керек, себебі олар бір-біріне өте ұқсас келеді.

керек, үш иесінің қатынасуымен өсіп жетіледі.
Ақтық иесі - қой,

ешкі, ірі қара, түйе, бұғы т.б. Тоғышар олардың ұйқы безінде мекендейді.
Аралық иесі - құрлық Bradibenidae тұқымдас ұлулар.
Қосымша иесі - шегірткелер Cephales, Oecanthus, Conocephales деген туыстардан.
Мал нәжісімен құрттың жұмыртқасы сыртқа шығады. Оларды ұлулар жұтады. Аралық иесінің денесінде мирацидийден спороцисталар, редиялар және церкарийлер дамиды. Сыртқы ортаға ұлудың тыныс жолы арқылы шыққан церкарийлерді қосымша аралық иелері - шегірткелер жұтып қояды. Олардың денесінде екі айдай мерзімде залалдандырғыш балаң сатысы - метацеркарийлер пайда болады. Мал шөппен қоса осындай шегірткелерді жеп қойған кезде мал эуритремозға шалдығады.

кездесетін аймақтарда ғана тараған. Қазақстанда оңтүстік, оңтүстік-шығыста, яғни Алматы,

Жамбыл, Оңтүстік Қазақстан облыстарында кең тараған, әсіресе таулы және тау бөктеріндегі ауылдарда жиі байқалады. Жоғарыда аталған малдың ішінде әсіресе мүйізді ірі қара жиірек осы ауруға шалдығады. Бұл дерт барлық жастағы түлікте кездеседі, бірақ эуритремалар мал денесінде бірнеше жыл тіршілік ететін болғандықтан, оның саны жыл сайын күрт көбейіп отырады. Мал эуритремозға жайылым маусымында негізінен алғанда жаз және күз айларында шалдығады, қыста бұл аурудан шығын байқалады.

шалдыққан малдың ас қорыту жүйесінің қызметі, әр түрлі зат

алмасу процестері нашарлайды. Сырт белгілері айқын емес, дерт созылмалы түрде өтеді. Мал арықтайды, іші өтеді, денесінде ісік пайда болады. Қатты арықтағандықтан (кахексиядан) кейде мал өледі.

жұмыртқасын тапса ауру анықталады.
Қолданылатын зертханалық әдістер:
1. Шөгеру (тұндыру) әдісі.
2.

Демидовтың әдісі.
3. Вишняускастың әдісі.

Оны тіліп жібергенде, ішінен көптеген ақ-қызыл түсті тоғышарлар көзге

шалынады. Өлексе арық, ісіңкі болады.

шешілген жоқ. Қолданатын дәрілер:
1. Гексахлорпараксилол – 0,5 г/кг есебінде

2-3 қайтара, жемге қосып әр малға жекелей немесе топтау әдісімен береді.
Алдын - ала сақтандыру шаралары: Дикроцелиоз инвазияларына қарсы қолданылатын шараларға ұқсас.

бұл гельминтоздың эпизоотологиясында аса көп роль атқармайды. Кеміргіштердің арасынан

ауру барлық маусымда да байқалады.