Презентация на тему Көпіршікті дерматоздар (пемфигус)

морфологиялық элементі теріге және шырышты қабатқа таралған көпіршік болып

табылады.

дерматиті.
3. Пемфиоидтар.
- буллезды Левер пемфигоиды.
- тыртықты пемфигоид(ауыздың шырышты қабатының

Лортет-Якоб пемфигоиды).
4. Гужеро-Хейли-Хейли қатерлі емес көпіршігі.
5. Туа пайда болған буллезды эпидермолиз.
6. Снеддон-Уилкинсон субкорнеалды пустулезды дерматозы.

Көп жағдайда 40 жастан асқан адамдарда кездеседі. Балалар сирек

ауырады.
Көпіршікті дерматоз барлық дерматоздардың 1,5% ғана құрайды.

Кәдімгі көпіршікті дерматоз
Эпидемиологиясы:

бар:
Вульгарлы p. vulgaris
Жапырақты p.foliaceus
Вегетациялық p.vegetans
Себореялық p.seborrhoicus

агенттерден эпидермис жасушасының антигенді структурасының бұзылуынан болатын аутоиммунды процестер

нәтижесінде деген болжам бар.
Жасушаның бұзылуы химиялық, физикалық, биологиялық факторлардың әсерінен болады.

жасушалар арасындағы қатынас бұзылып, көпіршік пайда болады.
Кәдімгі көпіршікті дерматоз

морфогенезінде пемфигусты IgG әсерінен пайда болатын акантолиз басты роль атқарады. Осының әсерінен керотиноциттердің жұмысы бұзылады. Бұл аурудың дамына әр түрлі эндогеді және экзогенді факторлар әсер етеді.
Көпіршікке қауіп факторлары белгісіз,бірақ тұқымқуалаушылық басымырақ кездеседі.

орман жаңғағына дейін) ширақ, қуысы мөлдір ұйыма суға толы

үлкен көпіршіктер
Алдымен ауыздың, жұтқыншақтың шырышты қабатында пайда болып, бірнеше айдан кейін теріге шығады.
Шырышты қабатта көпіршіктер тез жарылып, орнына қызыл, беті ақшылдау, қанмен тұтасқан эрозиялар қалады.
Көлемі өспейді, бірнеше күн өзгеріссіз сақталып, кейін кеуіп, қабыққа айналады немесе жарылып эрозияға айналады.
Дененің кез келген жерінде пайда болған көпіршіктер әр түрлі дәрежеде болатындықтан тері ала-құла болып көрінеді

натрийдің бөлінетін мөлшері азаяды.

өте жұқа, тез жыртылып эрозия, кебу салдарынан жұқа қабыршақ,

қаттама қамырды еске түсіреді
Процесс тез тарайды, бүкіл денені қамтуы мүмкін
Шаш, тырнақ түсіп қалуы мүмкін
Ақырындап әлсірейді, салмақ жоғалтады, кахексиядан қайтыс болады
Лабораторлы: эозинофилия, лейкоцитоз, су тұз алмасу бұзылуы

Вегетациялық пемфигус
Вульгарлы пемфигус сияқты басталады
Ауыздың шырышты

қабаты, табиғи тесіктер төңірегінде, тері бүкпелерінде, кіндік айналасында
Жарылған соң эрозия үстінде вегетация пайда болады
Эрозиялар қоңыр дақ қалдырып жазылады
Зақымдалған жер қышиды, ашиды, ауырады

тартса, эпидермисті біраз жерге дейін сыдыруға болады
Асбо-Хансен: көпіршікті саусақпен

басқанда периферияға қарай ұлғаюы
Тцанк жасушалары: акантоликалық жасушалар, ядросы үлкен, шетінен кішкене ғана цитоплазма

арқада, бастың шашты бөлігінде)басталады.
Бірінші бетте шеті анық сары немесе

коңыр қызыл қабықпен қапталған эритематозды ошақтар пайда болады.
Ауру ұзақ уақыт бір қалыпта сақталып, содан кейін терінің басқа участкаларын зақымдауы мүмкін.
Генерализденген формада вульгарлы көпіршікке ұқсайды.

оң болуы.
Аконтоликалық жасушаларға цитологиялық анализге жағынды алу.
Гистологиялық зерттеу.
Тікелей иммунофлюоресценция(иммуноглобулин

G анықтау).

кызыл жегімен
Себорейлі дерматитпен

жануар майын, көмірсулардан бас тарту
Наруызбен витаминге бай тағамдармен тамақтану

через рот в первую половину дня (8, 11, 14

часов) на три приема.
Таблетки преднизолона измельчают, дают больному после еды. Больной запивает их альмогелем.
Для профилактики осложнений назначают препараты калия, кальция, аскорбиновую кислоту, анаболические стероиды (ретаболил), антибиотики.
При упорных и тяжелых случаях к лечению добавляют цитостатики (метотрексат) внутримышечно 1 раз в неделю (до 50 мг).
Суточная доза преднизолона снижается постепенно: по 5 мг каждые 7-10 дней до 40 мг, затем по 2,5 мг каждые 10-14 дней. Поддерживающая доза обычно составляет 10-15 мг в сутки (по преднизолону).
При рецидиве пузырей больной вновь госпитализируется и получает вновь ударные дозы кортикостероидов.

нед.
Циклофосфамид ішке 100-200мг/сут
жалпы қан, зәр, бха қадағалаумен

жақсарады.
Көпіршікті дерматоз белгілері азаяды немесе жойылады.
ГКС ұзақ қолданылғаннан кейінгі

жағымсыз әсерлердің алдын алу
Науқастың жағдайы аурудың дәрежесіне және еміне тікелей байланысты

ГКС ремиссия шақырады, науқастың еңбекке қабілетін жақсартқанмен толық жазылуына

сирек әкеледі.