Презентация на тему Лимфопролиферативтіаурулардыңдиагностикасы

1994).

Лимфопролиферативті аурулардың негізгі топтары:
Ходжкиндік емес лимфома
Ходжкин аруы

зақымдануынан дамитын неопластикалық гетерогенді аурулардың тобы.

Лимфа ісіктерінің жасуша бөлінуінің

қай сатысында дамуы аурудың болашақ клиникалық көріністері мен болжамын анықтайды.
Иммунология, цитогенетика және молекулярлы биологияның жеткен жетістіктерінің арқасында лимфоманың арнайы субтиптерін, клиникалық ағымын, терапия мен болжамын анықтай аламыз.

Иондалған радиация,
Химиялық канцерогендер,
Қоршаған ортаның қолайсыз жағдайларын қарастырады.
Қосымша,

вирустардың да әсері бар екенін айта кету керек (алғаш рет 1964 жылы Африкада Беркетт лимфомасымен ауыратын науқастан Эпштейн-Барр вирусы бөлініп алынды).

морфологиялық субстратын анықтау;
• Ісік жасушаларының иммунофенотипін анықтау (иммуногистохимия, цитофлюориметрия);
•

Ісіктің таралу деңгейін анықтау ;
• молекулярно-генетикалық өзгерістерді анықтау.

барлық ходжкиндік емес қатерлі ісіктердің 40% құрайды.

ОЖЖ, лимфа түйіндері,

бауыр, көкбауыр,тері, жұмсақ тіндердің зақымдануымен агрессивті түрде өтеді.

Жиі симптомдар: артралгия, буындардағы ауру сезімі.

В-лимфоциттердің ерте ізашарларының ісіктері: лимфома

жедел лимфобластты лейкоздардың 15% құрайды.
Клиникалық көріністерінің ерекшеліктері: ісіктік үрдіске

төстін, серозды қабықтардың қатысуы, превралды қуыста сұйықтық жиналады.
Сонымен қатар теріде, лимфа түйіндерінде, бауыр, көкбауыр, Вальдейер лимфа сақинасында, ОЖЖ ісіктер орналасады.

апоптоз үрдісінің бұзылысынан дамитын ауру. Жасы 55 тен жоғары

науқастар ауырады.
Бұл лейкоз барлық лейкоздардың 30% құрайды. Клиникалық көріністері: лимфаденопатия, гепатомегалия, спленомегалия, бактериальды и вирусты инфекциялар. Көбіне созылмалы лимфобластты лейкоздың ағымы аутоиммунды аурулармен, екіншілік ісіктердің пайда болуымен, пролимфоцитарлы лейкозға (Рихтер синдромы (диффузды іріжасушалы лимфома)) немесе жедел лейкозға ауысуымен қиындай түседі.

Созылмалы лимфобластты лейкоздың диагностикалық критерийлері: • перифериялық қандағы абсолютті лимфоцитоз—1 мкл 5000 нан жоғары; • пролимфоциттер —10% дан төмен; • сүйек кемігіндегі лимфоцитоз—30% дан жоғары; • иммунологиялық фенотип — CD19+CD23+CD5+.

ауру кейбір географиялық аймақтармен байланысты. Мысалы, Жапония және Азияның

басқа да мемлекеттерінде HTLV-I (человеческим Т-лимфотропным вирусом 1-го типа) вирусымен шақырылатын Т-жасушалы лимфомалар жиірек кездеседі.

құрайды. Науқастардың орта жасы— 70 жас.
Көбіне спленомегалия, перифериялық

лимфа түйіндерінің шамалы үлкеюі байқалады. Перифериялық қанда: анемиюя және тромбоцитопения, лейкоцитоз (≥100х109/л), пролимфоциттер >55%. Сүйек кемігінде диффузды лимфоидты инфильтрация. Иммунофенотип: CD19, CD20, CD22, CD79a и b, FMC7; CD5, M+/-D классындағы иммуноглобулиндердің ерекше экспрессиясы тіркеледі. Цитогенетика: жиі кездесетін хромосомды аномалия — 14q+, сирек t(11;14) транслокациясы, трисомия 12.

адамдарда тіркелетін ауру.
Клиникалық көрінісі: жайылған лимфаденопатия, эритематоз түріндегі терінің

зақымдануы, папулезді бөртпелер, гепатоспленомегалия.
Сүйек кемігінде пролимфоциттерден тұратын диффузды лимфоидты инфильтрация байқалады.
Перифериялық қанда — анемия, пролимфоциттерден тұратын гиперлейкоцитоз.
Иммунофенотип: ісіктік жасушалар CD2+CD3+CD5+CD7+ CD4+CD8-/+ экспрессиялайды.
Цитогенетика: 14 хромосоманың аномалиясы , t(14;14). Транслокация.
Орташа өмір сүру ұзақтығы 7 ай.

өте сирек кездеседі. Үш типі бар:

инфильтрациясы, көптеген макрофагтар кездеседі. Иммунофенотип: ісіктік жасушалар IgM және

пан-В-жасушалы антигендерді (CD19, CD20, CD22), CD10, Вс1б, жиі — CD21 (Эпштейна-Барр вирусының рецепторы) түзеді. Цитогенетика: с-тус протоонкогенінің белсенуімен t(8;14) (q24; q32) транслокациялары бар. Кейде t(2;8) и t(8;22) транслокациялары табылады.

жастарда тіркеледі.
Клиникалық көріністері: лихорадка, гепатоспленомегалия, асқазан ішек жолдарының

зақымдануы, лимфаденопатия. Ауру коагулопатия, гемофагоцитарлы синдроммен, полиорганды жетіспеушілікпен асқынуы мүмкін.
Табиғи Т-киллерлердің лейкозының патогенезінде Эпштейна-Барр вирусы негізгі рөл атқарады.
Перифериялық қанда — анемия, абсолютті лимфоцитозбен лейкоцитоз.
Иммунофенотип: ісік жасушалары CD2+CD16+CD56 экспрессиялайды.

Ходжкин лимфомасы
Беркитт лимфомасы
Сезари синдромы
Мантиялы жасушалардың лимфомасы

жүргізгенде қай антиген соңғы сатысында анықталады?
цитоплазмалық CD3, CD2,

CD7
CDIa, CD5 (кортикальды тимоциттер)
мембранды CD3
CD42, CD200

тромбоцитопения, нейтропения;
Пролимфоциттерден тұратын гиперлейкоцитоз;
Абсолютті лимфоцитоз.

кездесетін ауру?
Т-жасушалы пролимфоцитарлы лейкоз
В-лимфоциттердің ерте ізашарларының ісіктері
Перифериялық Т-жасушалының ісіктері
В-жасушалы

созылмалы лимфобластты лейкоз