Презентация на тему Хейлит

қабыну ауруы. Хейлиттердің 2 тобын ажыратады: өзіндік хейлиттер және

симптоматикалық хейлиттер.

толық емес немесе тыныс алу дұрыс болмауымен байланысты пайда

болады.
Ауыз қуысының шырышты қабығы жылы және ылғал ортада болғанмен құрғауға, төмен температуралар әсеріне, күн сәулесі әсеріне ұшырайды, соған байланысты ауыз қуысы шырышты қабығының және еріннің қызыл жиегінің қабыну белгілері дамиды.

қызметі әсер етеді.
Ерін архитектоникасы, еріндердің жымдасуы кілегей қабықтың

қызыл жиегіне ауысатын сызықтан түйіскенде физиологиялық деп саналады (Клейн зонасы).

қызыл жиегі ғана зақымданатын созылмалы ауру. Бірінші рет бұл

ауру 1990 жылы Stalwagon «ерінніің персистияланған қабыршақтануы» деген атаумен жазылған.
Бұл аурумен 3 жастан жоғары қарай балалар ауырады.

негізінде нейрогенді механизмдер жатыр деп есептейді. Балаларда психоэмоциональды ортасын

зерттегенде эксфолиативті хейлит болғанда оларда үрку-депрессивті синдромын айқындаған. Патологиялық өгерістер негізіндегі байламша тінінің фиброзды қабыну, иммуно аллергиялық,метобологиялық, генетикалық факторлармен болуы мүмкін.

және

экссудативті

және экссудативті түрлерінде айырмашылығы болуы керек.
Психоэмоциональды

ортасына әсер ететін заттарға маңызды мән береді: транквилизаторларды тағайындайды – фенозепам 0,0005 г күніне 3 рет, сибазон 0,0005 г күніне 3 рет, триоксазин 0,03 г 3 рет, эмпиум 0,01 г күніне 3 рет.
Жергілікті құрғақ түрімен балаларға – индифферентті мазьдер.

жинақты ем (Букки сәулелері) – 2 гр аптасына 2

рет, барлық мөлшері 16-дан 30 граммға дейін (Пирогенол 50 МПД күнара 100 қоса отырып 1 рет берілетін мөлшерін 1 000-1500 МПД дейін жеткізеді, бұлшық етке жібереді) 3-4 курстан 6-8 үзіліспен, рефлекстерапия.

дем алуды жою , мұрынмен дем алуды қалпына келтіру

немсе мұрын жұтқыншақты емдеу;
б) тістесу ауытқуларын түзету;
в) миотерапия.

болатын қабыну ауруы. Балаларда жиі кездеседі.


Этиологиясы және

патогенезі: Негізгі себебі болып УФ сәулелеріне аллергиялық реакцияның баяу түрі дамуы жатады.
Клиникасы: АХ-ң құрғақ және экссудативті түрі бар.
Құрғақ түрі көбінесе төменгі ерінде көрінеді, жоғарғы ерін және тері сирек зақымданады.
Зақымдалуы бүкіл қызыл жтекті қамтиды, ол ашық-қызыл болады, ұсақ, күміс-ақшыл, құрғақ қабыршақтармен жабылады. Одан әрі қарай сызат, эрозиялар пайда болуы мүмкін. Кейбір балаларда өсінділер түзілуі мүмкін.

қызарақтаған беткейінде ашық-қызыл эритемалар, ұсақ көпіршіктер, суланып тұратын қабықпен

жабылатын эрозиялар пайда болады. Балаларды қышыну, күйдеру, ауырсыну мазалайды. АХ-ке маусымды ағым тән.
Емі: Инсоляциялардан сақтану керек. Никотин қышқылын, В2, В6, В12 тағайындайды, кейде безгекке қарсы заттармен қоса тағайындайды (делагил 0,25 гх2 р 2-3 апта бойы) және аз мөлшерде кортистериодтар (0,5 % преднизолон)

Ауру балалар мен жасөспірімдерде екі жыныста бірдей 7 жастан

17 жасқа дейін кездеседі.

дәрілері ішке қабылдауға тағайындалады (супрастин, диазолин, киаритин, фенкарол). Ұзақ

қайтпайтын ағымында кортикостериодты дәрілерді тағайындауға болады, 2-3 аптаға (8-14 жастағы балаларға преднизолон, 10-15 мг тәулігіне немесе дексаметазон).

болады ( 5-10 мл-ден күн сайын – 10 инъекцияға

дейін). Гистаглобулин 6-8 инъекция, тері астына жетісіне 2 рет 0,2 мл-ден 1 мл-ге дейін өсіріп отырып, іштей В2, В6, В12 витаминдері.
Жергілікті кортикостероидті мазьді күніне 4-5 рет.

абсцессі