Презентация на тему Мелькерссон-Розенталь синдромы. Шегрен ауруы

2. Мелкерссон-розенталь синдромының клиникасы, диагностикасы, емі
3. Шегрен ауруы
4.

Шегрен ауруының емі, клиникалық көрінісі
III. Қорытынды

Жоспар :

қатпарлы тіл 
Беттің ісінуі

Науқастарда жиі түнде еріннің ісінуі, кейде денесінің басқа бөліктерінің

ісінуі пайда болады. Ісік жұтқыншаққа, тілдің шырышты қабатына таралуы мүмкін. Науқаста өзіндік түрі болады: ерні қалыңдаған, шеттері қайрылған.ісінген орнын эластикалық консистенциялы, басқанда шұңқыр қалмайды.
Симптомдардың ішінде қайта кездесетіні макрохейлит, ол қызыл жиектің, ерін терісінің шырышты қабатының қабынусыз ісігі.жоғарғы ерін кейде 2-3 есе үлкейеді.ісіктер жақ, мұрын, қасжәне беттің басқа жұмсақ ұлпаларына,ауыз қуысының шырыш қабатына таралуы мүмкін. Олар қосылып зақымданудың дуффузды ошағын түзеді,беттің барлық жұмсақ ұлпаларын қабындырады.
Екінші жиі кездесетін симптом- бет жүйкесінің зақымдануы. Ол ісіктің дамуына себеп болады немесе онымен бірге дамиды,жиі бет жүйкесінің невропатиясыісіктен соң пайда болады.жүйкенің зақымдану жағы ауру рецидиві кезінде өзгеруі мүмкін. Кейбір науқастарда жекелей симптомдардың толқын тәрізді ауысуы байқалады. Сирек паталогиялық процеске басқа да бас қаңқа жүйкесі қосылады,атап айтқанда үштік, көзқозғалтқыш, тілжұтқын жүйкелері.

саналады. Науқастарда көбінесе гранулематозды глоссит байқалады. Гранулематозды түзілулер тілде

ғана емес, сонымен қатар еріннің,беттің, лимфа түйіндерінің, асқазан-ішек жолында,дауыс байланыстарында және қастың ісінген ұлпаларында анықталады. Ісік әсерінен сөйлеу және тамақ ішу қиындайды. Ісіктер тұрақты, бірнеше айдан бірнеше жылға сақталады.
Психика депрессивті түрде өзгереді: науқастар тежелген, тынышсыз,жазылуына сенбейді. Асқыну кезінде тітіркенгіш болып қалады. Бас ауруына шағымданады. Жұлын сұйықтығының қысымы көтеріледі, белок мөлшері көбейеді.
Бет жүйкесінің зақымдануының рецидиві суық тиюімен байланысты. Бет жүйкесінің невропатиясының дамуы жүйке ісігінің бет каналына дейін таралуымен байланысты,науқастың паралич болатын жағында дәм сезудің төмендеуі және біржақты жасағу байқалады.
Бұл синдромның даму механизмінде тұқымқуалау- жанұялық сипаттағы гипоталамикалық аймақтың құрылымының функционалды жетіспеушілігінің маңызы бар.ол әртүрлі экзогенді эндогенді факторлармен шақырылады. Синдромның дамуын созылмалыинфекцияның асқынуы тонзилит, синустит,ауыз қуысының қабынуы, т.б экзогенді және эндогенді факторлардың әсері жарақат, бастың шаншуы,суық тию, күн радиациясы, эндокриндік бұзылыстар, тағам аллергиясы т.б үдетеді.

Квинке ісігі тез дамып қалдықсыз жазылатынын есепке алу керек.

Мелькерсон-Розенталь синдромында ісік көбіне түнде дамиды, 7-10 тәуліктен 2-3 аптаға созылады, таңертең еріннің ісігі айқын байқалады, кешке біраз басылады, бірақ ремиссия кезінде толық жазылмайд. Диагноз бет жүйкесінің қайталап зақымдануымен бекітіледі, кейбір науқастарда қыртысты тіл немесе гранулематозды глоссит болады.

Диагностикасы

препараттарын десенсибирлеуші терапиямен қатар бір уақытта тағайындайды, димедрол,супрастин,дипразин,тавегил. Дегидратация

мақсатында фуросемид,урегит,глицеринді жеміс шырынына араластырып қолданады, 2 рет тамақтан кейін. Бұл ем нәтижесіз болғанда көктамырға 10 мл 30 пайыз тиосульфат натрий ерітіндісін енгізеді.
Аурудың басында глюкокартикоид курсын тағайындайды. Емді мөлшерін азайта отырып тоқтатады.
Арнайы емес уммунотерапия ретінде пирогенал, физикалық емдеу әдістерінен фонофорез немесе диадинамикалық токтар қолданылады. Бірмезгілде бет жүйкесінің невропатиясын емдеуді жүргізеді.

Емдеуі

басқашалап ауыз, көз қуыстарының құрғақтық синдромы да деп атайды,

көбінше 40 жастан асқан әйелдердерде етек кірі тоқтаған, менопауза дәүірінде ұшырайды. Аналық бездері гиперфукция болған жас әйелдерде де болуы мүмкін. Бұл синдром көп ревматизмдік ауруларда да ұшырап тұрады. Олар: склеродермия, түйінді периартереит, саркоидоз. Медицина статистикасына сүйенсек, бұл синдром 25% ревматойдты артриттерде, 10% коллагендік аурулармен, 50-100% аутоиммун бауыр ауруларында кездеседі. Тарихы Швециялық Шегрен деген көз дәрігері 1933 жылы осы синдромды ашқан.1965 жылы осы жалпы синдромның ішінен Шегрен ауруы бөлініп шықты.  Этиология Келіп шығуы белгісіз, бірақ осы аурудың келіп шығуында генетикалық бейімділіктің маңызы бар.  Патогенез Шегрен ауруы аутоиммунды, оның ішінде иммунды-кешенді сырқаттар қатарына жатып, ревматизмдік аурулар тобымен бірге дамиды. Осы ауруларды шақырушы себептердің Шегрен ауруына қатысы бар. Бұл ауру көктемде күзде қозып тұруы мүмкін. 

ішкі секреция бездерінің қызметінің төмендеуімен көрінеді. Науқас ауызының, тамақ,

мұрын шырышты қабатының құрғауына, жұтынудың қиындауына шағымднады. Кейде дауыстың сырылдауы, құрғақ жөтел пайда болады. Сілекей жетіспеушілігі кезінде сілекей бездің үлкеюі, қабынуы байқалады. Айқын шегрен синдромы үшін мынадай үштік тән: паротит, кератоконюктивит, артрит. Сілекей аз бөліну салдарынан ксеростомия, шайнау және жұтынудың бұзылуы, тістің үдемелі кариесі, екіншілік глоссит, хейлит дамиды. Артрит созылмалы деформирленген полиартрит ретінде өтеді. Науқас терісі құрғақ, депигменттелген, тер бөлу төмен, тырнақ өсуі бұзылады.
Ауыз құрғауына қоса науқатарда екіжақты құрғақ кератоконюктивит дамиды. Аурудың кеш сатысында көру жиілігі төмендейді. Тексергенде жарықтан қорқу, қабақтың аздап гиперемиясын, крнюктивальды қапшықтағы жабысқақ бөліндіні байқайды. Қосымша ретінде диспротеинемия, жеңіл анемия, т.б қосылады.

ауыз қуысын жиі хлорит натрий изотоникалық ерітіндісімен шаю, ауыздың

шырышты қабатын А витамині концентраты немесе балық майымен апликация жасау. Бір мзгілде холинимиметикалық заттар тағайындайды,жиі гидрохлорид пилокарпиннің 2 пайыздық сулы ерітіндісін. Ішке карбахолин 0,001г 3 рет
Глюкокартикоидтар, жиі преднизалон. Тамыркеңейткіш заттар Б тобының витаминдері тағайындайды.
Массаж және физиотерапия. Ауыз қуысының гигиенасының сақтау өте маңызды. Барлық науқастарда седативті препараттар тағайындайды: бромид валерианамен, диазепам, хлордиазепоксид және т.б

Емдеуі