Презентация на тему Прэзентацыя да ўрока Формы маўленчай камунікацыі: маналагічная і дыялагічная

узніклі пытанні наконт размеркавання роляў у нашай пастаноўцы.
- Цудоўна.

Мы маглі б сустрэцца і ўсё абмеркаваць.
- Гэта было б вельмі добра.
- Тады да сустрэчы?
- Да сустрэчы!

Пачатак

асноўная частка

канцоўка

агульнай тэмай, складаюць дыялагічнае адзінства.

маўлення

публічнага выступу
1. Трэба ўлічваць асаблівасці аўдыторыі

(этапы размовы)

вядома, валоданне тэмай (трэба знайсці як мага больш інфармацыі

пра прадмет гаворкі.).

у чымсьці аўдыторыю - трэба прадумаць аргументы (факты, спасылкі,

статыстыка; пры гэтым пажадана выкарыстоўваць правераныя крыніцы інфармацыі, спасылацца на аўтарытэтных навукоўцаў, даследчыкаў )

факты, навукоўцы – гэта добра, але трэба пакінуць месца

і для цікавых фактаў, яны ажывяць апавяданне).

канцоўка.
Уступ павінен займаць не больш за чвэрць гаворкі,

трэба паведаміць, пра што пойдзе гаворка; можна выкарыстаць так званы "зачапляльны гаплік - прыём прыцягнення
ўвагі слухачоў (казка, міф,
легенда, анекдот,
верш, радкі з песні)

раскідваць іх па гаворцы: гаворка павінна быць лагічнай і

паслядоўнай.
Калі вы жадаеце пераканаць аўдыторыю і назапасіліся аргументамі, лепш прадставіць спачатку больш слабыя, а закончыць мацнейшымі.

сродкі для прыцягнення ўвагі публікі (аратар павінен звяртацца да

аўдыторыі, падтрымліваць з ёй кантакт,
могуць дапамагчы рытарычныя пытанні, у гаворку можна ўплятаць анекдоты, разнастайныя гісторыі, вядома, у тэму).

тэмп гаворкі, гучнасць, тон голасу, дыкцыя…
Дэмасфен

Макака каалу ў какаву мачала. Каала какавы гультаявата хлябтала.
•

Рудыя тролі елі ролы,лецячы на лыжаролерах.
• Лінолеум ліняў-ліняў, палілавеў і выліняў.
•Тэрмінатару тэрмометр не патрабуецца. У тэрмінатара тэмпература субфебрільная.
• Мачо на ранча ў понча есць леча і харчо.
• Бессэнсоўна асэнсоўваць сэнс неасэнсаванымі думкамі!

Хуткагаворкі

стварыць апорны канспект – падказку, у якой будзе план

гаворкі, асноўныя імёны, даты);
• вызубрываць гаворку не трэба (калі вы саб'яцеся, вам будзе вельмі складана, вы павінны разумець сэнс гаворкі);

добразычлівыя да публікі;
• не бойцеся памыліцца ці забыць што-небудзь: заўсёды можна
ўсміхнуцца і сказаць: «Ну вось, бывае ж такое! Бо я яшчэ хацеў сказаць
вось пра што…»;
• не трэба ўвесь час прасіць прабачэння (калі вас паправілі, проста падзякуйце, скажыце, што вы рады, бо вас так падтрымліваюць);