Презентация на тему Аритмиялар (өміріне қауіп төндірген аритмия кезінде ауруханаға жатқызғанға дейін шұғыл және жедел көмек көрсету)

электромеханикалық диссоциация.
2. Кардиогенндік емес: қарыншалық фибрилляция, пульссіз қарыншалық тахикардия, электромеханикалық

диссоциация.

Ірі магистральды артерияларда пульсация анықталмайды.
3. Тынысы агониялы немесе болмайды.
4.

Қарашықтары кеңейген, жарыққа реакциясы жоқ.
5. Тері жамылғылары бозғылт-сұр, кейде цианозды.  
Негізгі диагностикалық шаралар тізімі:
1. Ес-түсінің бар-жоғын анықтау.
2. Ұйқы артериясының (күретамырдың) екі жағынан пульсациясын тексеру. 3. Жоғары тыныс жолдарынан ауа өтуін қамтамасыз ету.
4. Қарашықтардың көлемін анықтау жəне олардың жарыққа реакциясын тексеру (ресусситация барысында).
5. Дефибриллятор (ЭКГ) мониторы бойынша тиімді қанайналымның кенеттен тоқтауының түрін анықтау (ресусситация барысында).
6. Тері жамылғыларының түсін бағалау (ресусситация барысында).

келтіру ЖӨМР шараларын бастау уақытына жəне шаралардың дұрыс жүргізілуіне байланысты.
2.

Пациенттің бас жағын жəне денесін қатты жерге жатқызу кеуде помпасының тиімділігін арттырады.
3. Аяқты 30-40° көтеру, жүрекке қанның пассивті оралуын арттырады – күштемеалдылық жиырылуды күшейтеді. 4. Кеудеге кезекті компрессия жасау арасында тіркелетін абдоминальдық компрессия жүргізу күштемеалдылық жиырылуды күшейтеді жəне коронарлық перфузиялық қысымды көтереді.
5. Кеңірдек интубациясынан кейін жүректің ашық массажы қысымның тиімді градиентін құрайды жəне ми мен жүрек перфузиясын күшейтеді, осының салдары ЖӨМР 2 сағатқа дейін созуға, биологиялық жəне қоғамдық өмірді қалпына келтіруге мүмкіндік береді.
Ауруханаға дейінгі сатыда емдік шараларды тек арнайы үйретуден өткен медицина қызметкерлері жүргізеді!  

кетпесе, прекордиальдық соққыны дефибрилляторды жұмысқа дайындау кезінде жүргізеді. Есте сақтаңыздар, прекордиальдық

соққының өзі асистолия мен ЭМД дамуын тудыруы мүмкін!
2. Көкірек компрессиясы (1 мин 60-80 рет).
3. ӨЖЖ алдымен Амбу қапшығымен «ауыздан-ауызға» дем беру. Кеңірдек интубациясынан кейін 100% оттек қолдану.
4. Венепункция немесе венокатетеризация.
5. ЭКГ.
6. Тек ірітолқынды фибрилляция кезінде дефибриллятор разряды: 200 Дж – 300 Дж – 360 Дж беріледі. Разрядтар бірінен кейін бірі ЖӨМР жалғастырусыз жəне пульсті тексерусіз жүргізілуі керек.
7. Нəтижесі болмаса: эпинефрин (0,1%) венаға 1,0 мл (1 мг) 10 мл изотониялы ерітін. NaCl, сонан соң ЖӨМР жүргізіледі жəне ЭИТ қайталанады – 360 Дж.
8. Нəтижесі болмаса: амиодарон (кордарон) 300 мг 20 мл 5% глюкоза ерітіндісін венаға құяды; амиодарон болмаған жағдайда - лидокаин 1,5 мг/кг венаға құю. ЖӨМР - ЭИТ (360 Дж). ҚФ себебін іздеу.

бикарбонаты 2 мл 4% ерітіндісін 1 кг (1 ммоль/кг) венаға,

амиодарон 300 мг 20 мл 5% глюкоза ерітін. (лидокаин 1,5 мг/кг венаға) СЛМР – ЭИТ (360 Дж).
10. Нəтижесі болмаса: магний сульфаты 5-10 мл 25% ерітіндісін венаға жəне/немесе пропранолол 0,1% - 10 мл венаға ЖӨМР – ЭИТ (360 Дж).
11. Нəтижесі болмаса: торакотомия, дəрілік ем мен ЭИТ қосып жүрекке ашық массаж жүргізу.
12. Егер ҚФ жойылса: гемодинамиканы бағалау, постконверсиялық ритмнің сипатын анықтау. Оң əсер берген, аритмияға қарсы жүргізіліп жатқан инфузияны жалғастыру.  

негізгі (міндетті) диагностикалық зерттеп-қарау: ·     ЭКГ; ·     ЭКГ-ны Холтерлік мониторлау; ·     Эхокардиография.

күдіктенгенде немесе генезі айқын емес синкопелік (талып қалатын) жай-күйлер

кезінде: ·     бассүйек пен омыртқа бағанының мойын бөлігінің рентгенографиясы; ·     көз түбін және көру өрістерін зерттеу; ·     ЭЭГ; ·     12/24 сағаттық ЭЭГ (ұстамалардың (пароксизм) эпилепсиялық генезіне күдіктенген кезде); ·     эхоэнцефалоскопия (мидың ауқымды үдерістеріне және бассүйекішілік гипертензияға күдіктенген кезде); ·     компьютерлік томография (мидың ауқымды үдерістеріне және бассүйекішілік гипертензияға күдіктенген кезде); ·     ультрадыбыстық допплерография (экстра- және интракраниалдық тамырлардың патологиясына күдіктенгенде); ·     жалпы қан анализі (6 өлшемді) ·     жалпы несеп анализі; ·     шөгудің (преципитация) антилипидті антигенмен микрореакциясы; ·     қаның биохимиялық талдауы (АлАТ,  АсАТ, жалпы ақуыз, билирубин, креатинин, несепнәр, глюкоза); ·     коагулограмма;

қан тобы, резус фактор; ·     кеуде қуысы ағзаларының шолулық рентгенографиясы; ·    

ФГДС; ·     Ілеспелі патологиялар болған кезінде бейінді мамандардың қосымша консультациялары (эндокринолог, пульмонолог); ·     созылмалы инфекциялар ошақтарын жоққа шығару үшін стоматологтың, отоларингологтың консультациясы.

орнатқанға дейінгі АВ бөгелу, СТӘС жіті дамуы кезіндегі негізгі

дәрілік заттардың тізбесі (міндетті, 100% ықтималдық)   Препарат мөлшері, енгізу жолы 0,1% атропин сульфаты ерітіндісі 1 мл1 мг вена ішіне1%,фенилэфрин ерітіндісі 1 мл1 мл вена ішіне тамшылы түрде0.18%, эпинефрин ерітіндісі 1 мл 1 мг вена ішіне тамшылы түрде

ем: Негізгі дәрілік заттар тізбесі (100% қолданылу мүмкіндігі бар)   Негізгілері тәуліктегі

саны қолданылу ұзақтығы,қолданылу мүмкіндігі.10,1% атропин сульфаты ерітіндісі 1 мл1-21-2100%

тәуліктегі саны қолданылу ұзақтығы,қолданылу мүмкіндігі.10.5%  допамин ерітіндісі 5 мл1-2,

1-2  50%20.18% эпинефрин ерітіндісі 1 мл 1,1-2 50%31% фенилэфрин ерітіндісі 1 мл1-2,1-2.50%

140-250-ге жиілікпен жүретін, дамуы эктопия ошағынан импульстердің «автомат оғын

жаудырғандай» бірінен соң бірі жиі шығуынан болатын ұстамалы тахикардия.

миына күш салынуы, гормондық өзгерістер (тиреотоксикоз, жүктілік, климакс, пубертаттык

кезең); никотин, алкоголь, кофенің әсерлері; WPW синдром; гипокалиемия; дигиталиспен «улану»; жүректің органикалык. аурулары.Түйіндік және карыншалық тахикар-дияның дамуында дигиталистік интоксикация және жүреісгің органи-калык ауруларының рольдері басым.

тітіркендіру әдістерін кол-данып көреді, бұлар әсер етпегенде дәрмектерге көшеді.

1.Чермак-Геринг сынамасы — каротидтік массаж (қалқанша тәрізді шеміршектің жоғарғы шетінің төс-бүғана-емізік бұлшықетімен қиылысқан нүктеде ұйқы артериясын 10-20 с басу). Алдымен оң үйқы артериясын, ал одан оң әсер болмаса, 1-3 минуттан кейін, сол ұйқы артериясын басады. Жүректің тоқтап қалу қаупінен екі артерияны қатар басуға болмайды.2. Құсу рефлексін туғызу. 3.Шарды үрлеп максимальды керу. 4.Бетті салқын суға батырып, 10-30 с дем алмау — «суға сүңгу» рефлексі.

с күшену. 6.Данини-Ашнер сынамасы — бармақтардың ұшымен науқастың жабық

көздерін, 1-3 минут аралықпен кайталап, 4-5с басу.

келесі реттілікпен қолданады: калий дәрмектерімен бірге АТФ—ты 1% ерітіндісінің 1—2

— 4 мл вена ішіне бір өзін| ағызып енгізеді (түйіндік тахикардияда ең жақсы әсер етеді, 95% ты яды), ол әсер етпесе — верапамил 2,5% ерітіндісінің 4 мл бір өзін вена ішіне баяу енгізеді (минутына 0,4 мл), ол әсер етпесе -новокаинамидтің 10% ерітіндісінің 10мл физиологиялық ерітіндінің 10 мл-не қосып венаға енгізеді.

жүрек гликозидтерін қолданған тиімді (дигоксин 0,025% — 1 мл,

строфантин  0,05% — 0,5 (1 мл). Бірақ, WPW синдромында қарыншалар фибриллциясының даму қаупінен, гликозидтерді қолдануға болмайды.

тахикардияның салдарынан және антиаритмиялық дәрмектердің әсерінен артериялык қысым күрт

төмендеуі мүмкін. Мұндайда норадреналин 0,1%- 1 мл немесе мезатон 1% — 0,5 мл вена ішіне тамшылатып енгізеді.Дәрмектік ем әсер етпесе жүрекшеішілік электрокардиостимуляция немесе электрлік дефибрилляция жасалынуы тиіс.