Презентация на тему А. С. Пушкин һәм Г. Тукай. “Кышкы кич” шигырьләре

иҗаты белән тулысынча бәйләнгән булуын ачыклау

вакыйгаларының шагыйрьләр тормышындагы һәм язмышындагы роле.
Тормышта һәм иҗатта

шагыйрьләрнең уртак, аермалы яклары.

яшәп, бай әдәби мирас калдырган;
шигырьләре аша эчке шәхси кичерешләре

чагыла;
балалар өчен иҗат ителгән әсәрләрендә икесе өчен дә уртак темаларның берсе - табигать темасы;
икесе дә «Кышкы кич» дип аталган әсәр иҗат итәләр.

А л а ч ы к
Җылы, шатлык Күңелсез, караңгы
Бәхетлеләр Бәхетсез яшьлеге

д ә
Җылы, шатлык, әкият, тыңлыйлар
хәсрәт белән таныш түгелләр

Б ә х е т л е л ә р
Утыралар рәхәтләнеп, тезелешеп, —Шатлык, уңайсызлык килми. Кышкы кичнең озынлыгы сизелми Әнкәгезнең сөйләгәне әкият берлә.
Т ы ш т а
ачы җилләр, суык,ятим сабыйлар , җирсез һәм йортсызлар
Б ә х е т с е з л ә р

НӘТИҖӘ: Очрый калса сезгә шушындый ярлылар, Яшьле күзле, моңланганнар вә зарлылар, - Яшь балалар! Аларны сез яратыгыз, Җылы сүзләр әйтеп, сөеп юатыгыз!

А. Пушкин «Кышкы кич»
А л а ч ы к
күңелсез, караңгы; геройны алачык үзенә яшерә
тынлык; Пушкинның өе – кайгылы һәм караңгы.
Б ә х е т с е з я ш ь л е г е д у с т ы
Уе: кайгыдан эчеп күңелне күтәрү
Т ы ш т а
кар, давыл, кар өермәсе; тышкы дөнья караңгы, салкын, куркыныч.
котыра, үкерә, елый – кышкы төннең күңелсез образы.
Б ә х е т с е з я ш ь л е г е д у с т ы
НӘТИҖӘ: Күңел күтәрү: эчеп алу, җыр тыңлау.
Ләкин ул үзен кулга ала ала һәм иҗат эшенә чума.

балалар өчен борчылу.
Тормыш тигезсезлеге.
Балаларның язмышы төрле: йортлы,

әниле;
Өйсез, ятим балалар.
Әти-әниләрен югалтканнар.
Тормышлары авыр.
«Төшсен ләкин исегезгә кайсы вакыт:  Һәркемгә дә бирелмәгән мондый бәхет;  Ятим калган сабыйлар бар, бәхетсезләр,  Ата-анасы вафат, җирсез һәм йортсызлар.»

кайгыдан эчеп күңелне күтәрү.
Үз-үзен тынычландыру.
Аңлый: үз-үзен тынычландыру юлы

-иҗат.