Презентация на тему Акушерство и гинекология

ибупрофенмен салыстырып қолдану.

бұзылысы, оның негізгі клиникалық көрінісі етеккір кезінде пайда болатын

ауырсыну синдромы. Бұл синдром етеккірдің алғашқы күнінен немесе бірнеше күн бұрын басталып, аяғына дейін, тіпті біткеннен кейін де байқалады. Статистика бойынша дисменорея кездесу жиілігі 35 – 75%.Дисменорея ауырсыну синдромы, ауырсынуды басатын дәрілердің әсеріне, жұмысқа қабілеттіліктің төмендеу дәрежесіне байланысты жеңіл,орташа және ауыр дәрежелі болып бөлінеді.
Дисменореяның екі түрін ажыратады:
—Біріншілік дисменорея;
—Екіншілік дисменорея.
Біріншілік дисменорея бірінші етеккірден бастап немесе 1-2 жыл өткеннен кейін, яғни екі фазалы цикл орныққаннан кейін жиі жас әйелдерде кездеседі

ибупрофенмен салыстырғанда узараны қолданудың қауіпсіздігі мен нәтижелігін анықтау

дисменорея диагнозы анықталған 19-28 жастағы медицина факультеттерінің студенттерін таңдап

алу
-узара мен ибупрофен дәрілерінің ағзаға әсерін анықтау

“әйел”
Мамандығы:студент
Дәрігерге қаралған себебі:жеңіл және ауыр дәрежелі дисменорея

диагнозы
Алынбаған критерий: дисменорея диагнозы жоқ қызбалалар “әйел”

қолдану етеккірдің алғашқы күндерінде аурушаңдықты басып, қосымша дәрілерді қабылдауды

қажет етпеді, жағымсыз әсерлердің туындауы төменірек болды.
Әсер нәтижелігі:
Аурушаңдықты болдырмау
Өлімнің алдын алу

салыстырғанда тиімді ме?
Р – 19-28 жастағы жеңіл және ауыр

дәрежелі дисменорея диагнозы бар студент қызбалалар
І – узара
С – ибупофен
О – жағдайын жақсарту, сауығу

of female college students with primary dysmenorrhea in Shaoyang].
[Article in Chinese;

Abstract available in Chinese from the publisher]
Tang J1, Xu H2.
Author information
Abstract
in English, Chinese
OBJECTIVE:
To explore the effect of self-management education on improving symptoms of female college students with primary dysmenorrhea and the health-related quality of life.

METHODS:
Female students with primary dysmenorrhea were chosen for the questionnaire in two colleges at Shaoyang. The female students were assigned to an interventional group and a control group. The interventional group (n=195) received self-management education for 6 months, while the control group (n=196) did not receive any intervention. We compared the symptoms scores, VAS, dysmenorrheal degree and health-related quality of life between the 2 groups before and after the intervention. 

RESULTS:
After the intervention, the scores of symptoms, VAS and degree of dysmenorrhea were significantly lower than the baseline and the control group (P<0.05), and the physical component summary (PCS), mental component summary (MCS) were significantly improved (P<0.05).

CONCLUSION:
Self-management education could effectively improve the symptoms of primary dysmenorrhea and quality of life.