Презентация на тему Қарағанды мемлекеттік медицина университеті№1 Ішкі аурулар кафедрасы

емі
д) Асқынулары
Қорытынды

артық) протеинурия, гипоальбуминемия, гиперлипедимия, липидрурия және жалпы ісіну кіретін

бүйрек ауруларының кейбір түрлерінде пайда болатын клиникалық-лабораториялық симптомдар комплексі. Нефротикалық синдромның толық және толық емес(ісінусіз) түрлерін айырады. Даму тегіне қарай нефротикалық синдромның біріншілік және екіншілік түрлерін айырады.

аурулар әкелуі мүмкін.

Біріншілік нефротикалық синдромның себептері:
Липоидтық нефрит(өзгерістері

“минимальді” нефрит);
Мембранозды гломерулонефрит және біріншілік нефриттің өзге түрлері – мезангиопролиферативті,мембранозды пролиферативті,ошақты гломерулосклероз

стрептококтық инфекцияда,инфекциялық эндокардитте,екіншілік мерезде,алапесте,В гепатитте,безгекте,т.б.;
Дәнекер тінінің жүйелі ауруларында

және жүйелі васкулиттерде дамыған гломерулонефриттер; Бүйректің зат алмасу бұзылысынан зақымдануы(бүйрек амилоидозы,диабеттік гломерулосклероз,біріншілік гиперпаратиреоз);
Дәрмектік нефротикалық синдром – келесі дәрмектерді ұзақ қолданғанда,кейде бір рет қолданғанның өзінде байқалған: алтын, висмут дәрмектері,D-пенициламин,рентгенконтрастық заттар,каптропил,цефалоспориндер,сульфаниламидтер,т.б
Уытты нефропатиялар (ауыр металлдар қосындыларының,жыланның немесе жәндіктер уларының әсерінен дамитын);
Ісіктік нефропатиялар(лимфомада,лимфолейкозда,карциномада,миленомада дамуы мүмкін)
Аллергиялық нефропатиялар;
Бүйрек артериясының немесе венасыныңтромбозы;
Бүйектің трансплантациясы.

мөлшерде жоғалтуынан дамиды. Жоғалтылатын белоктың мөлшері тәулігіне 3,5-тен асқанда

жойылған белоктың орнын бауыр толықтырып үлгермейді, сондықтан қандағы белоктың мөлшері азаяды. Нефротикалық сидромға тән ісіну гипопротеинемияның салдарынан болады.

тұсының ауырсынуы; Ісіну. Алдымен бет, табандар мен балтырлар ісінеді,

содан кейін ісіну бүкіл денеге таралады. Кейде ісіну анасарка деңгейінде болады (гидроторокс,асцит,сиректеу гидроперикард). Ісінудің басты себебі – гипоальбуминемия. Гипоальбуминемияға байланысты қанның коллоидтық-осмостық қысымы төмендейді, қанның құрамындағы су тамыр сыртына шығып гиповалемияға әкеледі. Гиповалемияның өзі АДГ-ның, рениннің, альдостеронның шамадан артық бөлінуіне түрткі болады. Осыдан су мен натрийдің реабсорбциясы күшейеді де, судың жиналуы одан сайын артады. Ісінудің ауыр түрінде терінің аса керілген аймақтарында, санда, кеуденің, құрсақтың бүйір бетінде стриялар пайда болады.

миокардтың, өзге ағзалардың дистрофиясы. Жүрек тондары әлсізденеді, кейде систолалық

шу естіледі.
Ұйқы бездің негізгі ферменттерінің(липазаның,амилазаның) бөлінуі көбейеді,қалқанша және бүйрек үсті безінің функциясы төмендейді.
Бауырдың ұлғаюы.
Протеинурия (тәулігіне 20-50 г белок).
Гипоальбумиемия және гипопротеинемия – нефротикалық синдромның өзекті белгісі.
Гиперлипидемия.
Гемостаз бұзылысы – қанның ұю қасиеті жоғарлайды, осыдан тромбозға, қанның тамыр іші шашыраңқы ұю синдромының дамуы. Электролиттік бұзылыстар – Д3 витаминінің жетіспеуінен ішекте кальцийдің сіңірілуі бұзылады, содан гипокальцемия пайда болады. Паратгормонның секрециясы жоғарлайды, ал гиперпаратериоздың салдарынан остеопороз дамиды. Анемия дамуы: трансферриннің зәрмен жойылуы, темір сіңірілуінің бұзылысы, эритропоэтин синтезінің азаюы және оның зәрмен жойылуы.

қарай протеинурияның селективті(альбумин) немесе селективті емес (альбуминмен бірге ірі

молекулалы белоктар бөлінеді) түрлерін айырады.
Ферментурия – бүйректің ауыр зақымдауын көрсетеді.
Липидурия – зәр құрамында май тамшыларының,майдан тұратын цилиндрлердің болуы.

парацентез.
Нефротикалық кризді перитониттен айыруға құрсақтың, бел аймағының, сандарының

бетіндегі көшпелі тілме эритеманың болуы көмектеседі: сенімсіз жағдайда іштің пункциясын жасап, сұйықтықты зерттейді. Алынған сұйықтықтың транссудатқа жатуы нефротикалық криздің болуын растайды.

көлемі + 500мл Посиндромды терапия (диуретиктер) Иммуносупрессивті терапия
Нефропротективті

терапия (ААФИ) Гиполипидемиялық терапия (статиндер)
Қажет болған кезде алмастырушы терапия (альбумин)
Жағдайының жақсаруы – ісінудің азаюы немесе жоқ болуы, тәуіліктік диурездің ұлғаюы
Лабораторлы анализдердің оң динамикасы – протеинурияның азаюы, қандағы белоктың деңгейінің қалыпқа келуі, холестерин деңгейінің төмендеуі

Н. М Андросова; Н.А Мухин : Нефрология
Интернет желісі
www.google/kz