Презентация на тему Жүйелі қызыл жегі және жүктілік

әйелдерде дамиды. M.E.Clowseetal (2008), M.Petri(2006) мәліметтері бойынша ЖҚЖ-нің гестация

уақытында дамуы 1500-3000 жүктілікке 1 жағдай болып табылады, оның ішінде 10-20 % алғаш анықталған.
Жүктілікке тән жатыр-плацентарлық комплекстің дамуы және жүйелі гормоналды өзгерістер(эстроген, пролактин, простогландин және т.б. мөлшерінің өзгеруі) ұрықтың қалыпты өсуіне қажетті әрқилы иммунологиялық феномендер туғызады, ол өз кезегінде ЖҚЖ ағымына әсер етуі мүмкін.*Th2-цитокин, IL-4 IL-6 IL-10 жоғарылауы; IL-2 төмендеуі; NK-лимфоцит белсенділігінің төмендеуі; CD 4 мөлшері мен белсенділігінің төмендеуі; сарысулық жалпы гемолитикалық комплементтің концентрациясының жоғарылауы.

асқынуы жүкті емес бақылау тобындағы ЖҚЖ ауыратындарға қарағанда жоғары
Кестедегі

ірі проспективті зерттеулер мәліметтері бойынша, гестация кезіндегі ЖҚЖ асқынуының жиілігі 43 тен 79 %-ға дейін ауытқиды.

ескере отырып жүктілік кезіндегі ЖҚЖ ағымын болжау мәселелері маңызды

болып табылады. Алынған мәліметтер бір-біріне қарама қайшы: кейбір зерттеулерде ұрықтану ЖҚЖ ұзақ ремиссиясынан кейін дамыса(3-6 айдан кем емес) асқыну жиілігі төмендігін көрсеткен. Кейбір мамандар ұрықтану мерзімінде аурудың клиникалық және серологиялық белсенділігі байқалса, жүктілік кезінде ЖҚЖ айқын белсенділігі көрінеді деп көрсеткен. M.E.Clowseetal (2008) ұрықтануға дейін ремиссияның болуы жүктілік кезінде асқынудың болмауына кепілдік бермейді деп есептейді.

кезіндегі ЖҚЖ асқынуларынң даму мерзімдері (жалпы асқынулар санынан %)

орталық жүйке жүйесі мен өкпенің зақымдануы ЖҚЖ-нің жүктілік кезіндегі

ағымын ауырлатады. Жүктілікке дейін жегілік гломерулонефриттің болуы және ОЖЖ зақымдануы жүктілік кезіндегі асқыну жиілігін арттырады.
Асқынуды алдын ала диагностикалау маңызды болып табылады. ДЖәрігердің бақылауында болу және өзі өзі бақылау(термометрия, пульс жиілігін есептеу), зәр анализдерін, бүйрек пен бауыр қызметін, АҚҚ, электро- және эхокардиография бақылау, ЖҚА, АНА мөлшерін, иммуноглобулиндер, комплемент компоненттерін, айналымдағы иммунды комплекстерді зерттеу, терапевт, ревматолог, қажет жағдайда нефролог пен невропатолог қарауы керек.