Презентация на тему 6-семинар

Жоспар:

1. Алтын Орда мемлекеті халықтарының әлеуметтік-экономикалық құрылымы және шаруашылығы.

2. Феодалдық қақтығыстар, орталық биліктің әлсіреуі және Алтын Орда мемлекетінің ыдырауы.

Urda; орыс. Золотая Орда; түр. Altın Ordu) — басында

моңғол — кейінірек түркіленген — 1240 жылдары Рус княздіктері жауланып алынғаннан кейін Моңғол империясының батыс бөлігінде орнаған хандық; ол қазіргі Ресей, Украина, Молдова, Қазақстан және Кавказдың жерінде орналасқан. Шарықтау дәуірінде Алтын Орда Шығыс Еуропаның Орал тауларынан Днепр өзенінің оң жақ жағалауына дейінгі жерлерді алып, Сібірге терең бойлап еніп жатты. Оңтүстігінде Орданың жері Қара теңізбен, Кавказ тауларымен және моңғол Ильхандар династиясының қол астындағы Персиямен шектесіп жатты.

келген деген жорамал бар: солтүстіктің түсі — қара, шығыстың

түсі — көк, оңтүстіктің түсі — қызыл, батыстың түсі — ақ, ал сары (немесе алтын) түс — орталықтың түсі.
Басқа бір болжам бойынша, Алтын Орда атауы орыс тіліндегі Золотая Орда, яғни Бату ханның Еділ өзенінің жағасында өзінің болашақ астанасының орнын белгілеу үшін алтын түсті үйлерден тіккізген салтанатты қаласының атынан шыққан, Моңғол тілінде «Алтын Орда» деген сөз тіркесі Алтын түсті орданы, немесе патша сарайын білдіреді.
Моңғолдың билеуші руы да өздерін «алтын әулет» деп атаған, «Алтын Орда» атауы да осыдан келіп шыққан болуы мүмкін.
Бұл мемлекетті Алтын Орда деп атайтын бізге келіп жеткен ең алғашқы құжаттар XVII-ші ғасырға жатады (Алтын Орда күйрегеннен кейін). Одан ертерек құжаттарда ол мемлекет Жошы ұлысы деп аталады.

толығымен Шыңғыс хан енгізген мемлекет үлгісін қайталады. Мемлекет Жошы

хан әулетінің меншігі болып саналды. Манызды мемлекеттік істі шешу үшін билік басындағы әулет мүшелері бастаған ақсүйектер жиналысы — құрылтай шақырылды. Армияны және өзге мемлекеттермен дипломатиялықкатынастарды бешербек басқарды. Қаржы, алым-салык мәселесін, мемлекеттің ішкі істерін жүргізетін орталык аткарушы орган — диванның басында уәзір тұрды. Қалалар мен бағынышты үлыстардан алым-салык., сыбаға жинау міндетін атқаратын даругтер, басқақтар тағайындалды. Хан отбасының мүшелері маңызды қызметтер атқарды. Ірі нояндар, бектер, әмірлер, баһадурлертүмендерді, мындық, жүздіктерді басқаратын әскербасылары болып сайланды.

халықтарды басқару үшін үлыс жүйесі енгізілді. Батый хан тұсында

Жошы ұлысында екіге — оң және сол қанатка, негізінен екі мемлекетке бөліну процесі жүргізілді. Оң қанат (үлыстың) басында Батый ханның өзі мен ізбасарлары тұрды. Ал сол қанатты Жошының үлкен ұлы Орда Ежен биледі. Қазакстан жерінің көп бөлігі сол канат құрамына кірді.
Үлысты (үлесті жер) билеуге өкімет басындағы әулет мүшелерінің барлығы күкықты болды. Ал өзге монғол аксүйектеріне үлесті жер ханға еткен еңбегіне карай бөлініп берілді. Біртіндеп
аксүйектер құкығы арта түсіп, олар карамағындағы жерді ұрпағына мұра етіп калдыра алатын дәрежеге жетті. Екінші жағынан, Алтын Орда да көшпелілердің ру-тайпалық ұйымдары да сақталды.

жоқ. Отырықшы аймақтарда – Еділ бұлғарлары, қала қыпшақтары, орыстар,

армяндар, гректер, ежелгі хазарлар мен алан ұрпақтары, хорезмдіктер тұрды. Далалық өңірді негізінен мал шаруашылығымен айнлысқан түрік тілдес Қыпшақ, Қаңлы, Найман, Қоңырат, Керей, т.б тайпалар мекендеді. Олар жергілікті түркі тілдес тайпалармен сіңісіп кетті.
Егер Жошы мен Батый Моңғолиядағы ұлы ханға белгілі бір дәрежеде бағынышты болса, Беркеден бастап Алтын Орда хандары өздерін тәуелсізбіз деп есептеді. Ол Батыс Еуропамен, Мысырмен, Кіші Азиямен, Үндістанмен, Қытаймен сауда-саттық жүргізді, әр түрлі кәсіпшілікпен айналысып, қолөнерді дамытты.

әлеуметтік және мәдени даму дәрежесі әр түрлі, экономикалық негізі

төмен болды. Феодалдық қатынастар дамыған сайын ішкі-сыртқы байланыстар шиеленісе түсті. 1342-1357 жылдары Алтын Орданы билеген Жәнібек хан өлгеннен кейін, Шыңғыс тұқымынан тараған билеуші топтар арасындағы хан тағына таласқан феодалдық қырқыстар өріс алды. Бір кезде күшейіп дәуірленген Алтын Орда мемлекетін іштегі алауыздық жегідей жеді. Тек 1357 жыл мен 1380 жыл арасында Алтын Орда тағына ие болған 25 хан ауысты.

(ок. 1182— 1227), Шыңғыс ханның баласы, Жошы Ұлысының ханы

(ок. 1224— 1227)
Бату хан (ок. 1208 — ок. 1255), Жошы ханның баласы, Жошы Ұлысының ханы (1227 — ок. 1255)
Сартақ, Батый ханның баласы, Жошы Ұлысының ханы (1255/1256)
Ұлағжы, Сартақның баласы, Жошы Ұлысының ханы (1256 — 1257)
Берке, Жошы ханның баласы, Жошы Ұлысының ханы (1257 — 1266)
Мөңгу-Темір, Тұғанның баласы, Жошы Ұлысының ханы (1266 — 1282)
Тұда Мөңгү-хан, Жошы Ұлысының ханы (1282—1287)
Тұла Бұға-хан, Жошы Ұлысының ханы (1287—1291)
Тоқта-хан, Жошы Ұлысының ханы (1291—1312)
Өзбек-хан, Жошы Ұлысының ханы (1312—1342)
Тыныбек-хан, Жошы Ұлысының ханы (1342)
Жанибек I, Жошы Ұлысының ханы (1342—1357)
Бердібек, Жошы Ұлысының ханы (1357—1359)
Кұлпа, Жошы Ұлысының ханы (1359—1360)
Наурызбек, Жошы Ұлысының ханы (1360—1361)
Хузра(Қыдыр)-хан, Жошы Ұлысының ханы (1361), (1360—1362)
Темір Қожа-хан, Жошы Ұлысының ханы (1361)

Жошы Ұлысының ханы (1361)
Базаршы хан, Жошы Ұлысының

ханы (1361)
Мұрад хан, Жошы Ұлысының ханы (1363)
Қаир-Болат хан, Жошы Ұлысының ханы (1363)
Абдуллах-хан, Жошы Ұлысының ханы (1363—1364), (1367—1369)
Болат хан, Жошы Ұлысының ханы (1364—1365)
Әзіз шейх, Жошы Ұлысының ханы (1365—1367)
Жанибек II, Жошы Ұлысының ханы (1367)
Хасан хан, Жошы Ұлысының ханы (1369—1370)
Бұлақ хан, Жошы Ұлысының ханы (1370—1372)
Орыс хан, Жошы Ұлысының ханы (1372—1375)
Черкеш хан, Жошы Ұлысының ханы (1375)
Қағанбек хан, Жошы Ұлысының ханы (1375)
Тоқтамыш, Жошы Ұлысының ханы (1375—1377), (1379—1395)
Арабшах хан, Жошы Ұлысының ханы (1377—1379)
Темір Құтлық хан, Жошы Ұлысының ханы (1395—1399)
Шәдибек хан, Жошы Ұлысының ханы (1399—1407)
Болат хан, Жошы Ұлысының ханы (1409—1411)
Темір хан, Жошы Ұлысының ханы (1411—1412)
Жалал ад-Дин, Жошы Ұлысының ханы (1412—1413)
Керимберды хан, Жошы Ұлысының ханы (1413)

Жошы Ұлысының ханы (1413)
Шокре, Жошы Ұлысының ханы

(1413—1416)
Жапарберды, Жошы Ұлысының ханы (1416)
Дербес хан, Жошы Ұлысының ханы (1416—1419)
Кадырберды хан, Жошы Ұлысының ханы (1419)
Кажы-Мұхаммед, Жошы Ұлысының ханы (1419)
Ұлы Мұхаммед хан, Жошы Ұлысының ханы (1419—1421), (1424—1428), (1428—1432)
Дәулатберді хан, Жошы Ұлысының ханы (1421—1422)
Құдайдат хан, Жошы Ұлысының ханы (1422), (1423—1424)
Барақ-хан, Жошы Ұлысының ханы (1422—1423)
Кіші Мұхаммед хан, Жошы Ұлысының ханы (1428), (1432—1459)
Махмұд хан, Жошы Ұлысының ханы (1459—1465)
Ахмат хан, Жошы Ұлысының ханы (1465—1481)

Ирандағы Күлағу ханның әулетімен, Ак Орданын және Хорезмнін билеушілерімен

үздіксіз соғыстарға толы болды. Алтын Орданың XIV ғ. алғашқы жартысында, әсіресе Өзбекхан (1312 — 1342 жж.) мен одан кейінгіЖәнібек ханнын (1342 — 1357 жж.) тұсында кұдіреттілігі арта түсті. Ханның дара үстемдігі орнап, құрылтай шакыру аяқсыз калды, билік бір адамның колына жинакталды.

бастады. 1357 жылдан 1380 жылға дейін такка 20-дан астам

хандар отырып, бірін-бірі елтіріп, орнын тартып алып жатты. 1380 ж. Алтын Орданың билеушісі, түменбасы Мамай Дмитрий Донской бастаған орыс әскерінен Куликово даласында тас-талкдн боп женілді. Жошы ұрпағы Токтамыс хан осы жағдайды пайдаланып, Алтын Орданың билігін тартып алды. Өз билігін соғыс жеңістерімен бекіте түспек болған ол 1382 ж. Мәскеуді ертеп жіберді, Мәуереннахр мен Закавказьеге бірнеше рет жорық жасады. Тоқтамыстың соңына түскен Әмір Темір Алтын Ордаға кайта-қайта шабуыл жасап, халқын қырып, байлығын тонап, енді кайта көтеріле алмастай етіп тұралатты.