Презентация на тему Прэзентацыя на тэму Іван Мележ. Геній свайго часу

каб так
Любіць палескі край туманны
І маці бедны андарак.

П.Панчанка

куток, які з бегам гадоў не толькі не цьмее

ў памяці, а становіцца як бы яснейшым, даражэйшым…ён самы дарагі, самы шчымлівы!..

І. Мележ

не ветрагонам, а працаўніком, з добрай, поўнай ношай, са

сваім шчырым словам, - працаваць стала, сумленна.
І. Мележ

кожны з нас, думаецца, - у ім есць і

зерне вялікага: з безлічы такіх дробных спраў і ствараецца дзівоснае, векавечнае…”
І. Мележ

якую любіш”), п’есы (“Пакуль вы маладыя”, “Дні нашага нараджэння”),

раман “Мінскі напрамак”, “Палеская хроніка”, апавяданні і артыкулы.

як свой чалавек, які чула ўспрымаў і радасць, і

засмучэнні…

мележаўскі запавет нашчадкам –
любіць зямлю, служыць ей усімі сіламі

сваей душы і сэрца.

чалавек адкрыў для нас свет сапраўдных перажыванняў і пачуццяў,

застаўляючы ўспрымаць узрушэнні сваёй душы, яе адчуванняў, як свае асабістыя, пры гэтым даючы нам магчымасць самім прыйсці да існасці. Ці не гэта з’яўляецца асноўным прыкладам майстэрства і геніяльнасці?

чытаюць і перачытваюць.Гэта вышэй за любыя прэміі…

канфлікты і супярэчнасці часу, і тады ён пратэставаў як

мастак, як абаронца прыгажосці ва ўзаемаадносінах людзей. І гэта быў не толькі пратэст, гэта былі і запаветы настаўніка, дарадчыка…

намі, што ен не ходзіць па вуліцах Мінска, не

спяшаецца ў родныя Глінішчы. Засталося адчуванне сіроцтва ў літаратуры…

ляжыць водсвет яго чалавечай мудрасці…

мемарыяльны музей, дзе прадстаўлена больш за 400 экспанатаў: рэчы,

фотадакументы, рукапісы, графіка, кнігі пра творчасць Мележа.

музей дэлегацыі з розных краін: Германіі, Італіі, Англіі і

інш. Прэзідэнт нашай краіны таксама быў госцем музея.

нават ускалыхнуць душы чытачоў. Ен заўседы застаецца побач з

народам і свеціць яму з нябесаў

незгасальнай зоркай, застаецца геніем свайго часу…

стала для Мележа вечным агнём, з якога нараджалася яго

творчасць. Нібы вугалёк,перакідваючы з рукі на руку,каб не згас, беражліва нёс Іван Паўлавіч сваё слова і любоў да Бацькаўшчыны чытачу. Не згас гэты агонь і са смерцю пісьменніка. Ён вечна жыве, бо гарыць, бярэ моц у роднай зямлі. Ён запальвае агеньчыкі чалавечнасці ў душах шматлікіх чытачоў.