Презентация на тему Паходжанне назваў беларускіх гарадоў

Нямігі
індаеўрапейскае слова «men» - «малы»
народная этымалогія ад слова «мяняць»,

так як Мінск знаходзіўся на перакрыжаванні галоўных гандлёвых шляхоў
ад імя заснавальніка горада Менеска
не «Няміга», а «Мяніга»
«Мѣньскъ», «Мѣнескъ», «Мѣнскъ» - у старабеларускіх летапісах
«Меньск», «Менеск», «Менск» - больш пазнейшыя назвы
«Mińsk Litewski» - ў польскай мове (ад ВКЛ)
«Mińsk Białoruski»- каб адрозніваць ад горада ў Польшчы Mińsk Mazowiecki)
«Минскъ» - у канцы 18 ст. пасля падзелаў Рэчы Паспалітай
«Менск» - назва у афіцыйных дакументах падчас існавання БССР да 1939 г. (у 1991 г. была спроба звярнуць гэту назву)

«берэст» - від вяза
«бераста» - пласт кары бярозы

тэрміна «віць» - «вада», «вільготнае месца» (горад займаў важнае

месца на шляху «з варагаў у гэкі»;  
« -ба »  азначае прыстасаванасць да месца)
ад дзеяслова «віцца»







рака Віцьба

берагам ракі Сож і левым берагам ручая Гаміюк (Гоміюк).

Горад тады меў назву Гомій (упамінаецца ў 1142 г.)
ад слова «гом», якое магло азначать «узгорак» ці «яр», альбо быць іменем князя ці роду, утварыўшых старажытнае поселішча.
калі правозілі па рацэ плыты, папярэджвалі адзін аднаго, каб не напароцца на пяшчаную водмель, крычалі «Го! Го! Мель!»
Ад старадаўняй беларускай формы прывітання «Даць у гомель», што значыць «стукнуць кулаком у плячо»

а месца, дзе ён пахаваны, атрымала назву «Магіла Льва»

( ? )
звязана пахаваннем Кіеўскага князя Льва Даніловіча па прозвішчу «Могий Лев», што значыць магутны леў
«Могий и Лев» - магутны леў, так як на працягу стагоддзяў горад працістаяў націску ворагаў, бедствам, няшчасцям