Презентация на тему Перинатальды патологиялар

бөлім
Классификациясы
Этиологиясы
ОЖЖ туа біткен ең ауыр ақаулары
Статистикалық бақылау
III Қорытынды
IV Пайдаланылған

әдебиет

Жоспар

сәбидің перинаталдық кезеңіндегі дамуы мен денсаулығын қорғау мәселелерін зерттейтін

акушерлік іс пен педиатрияның саласы.
Перинаталдық кезең жүктіліктің 22-аптасынан басталып, нәресте өмірінің 7-күнінен кейін аяқталады.
Перинатология перинаталдық кезеңмен ғана шектелмейді. Ол эмбриологияэмбриология, физиология, медициналық генетика, неонтология, адамның жалпы және инфекция патологиясының өзекті мәселелерін біріктіріп, нәрестенің дамуын, бейімделу процесінің қалыптасуын, гомеостаз, әсіресе, иммундық жүйенің қалыптасу, т.б. заңдылықтарын зерттейді.

зақымдануы:

Бас-ми ишемиясы
Гипоксиялық генездің әсерінен бас-миына қан құюлуар

немесе сұр) қан құюлулар
Біріншілік субарахнойдальды қан құюлулар
Ми қарынша ішілік

қан құюлулар.
I степень
II степень
III степень

зақымдануы:

Бас-миының туылу кезіндегі жарақаты
Жұлынның туылу кезіндегі жақаты


Перифериялық нервтің

туылу кезіндегі жарақаты

және токсикалык алмасу функциясының бұзылысы

Нәрестелердегі перинатальды нерв жүйесі зақымдануының

классификациясы

зақымдануы


Нәрестелердегі перинатальды нерв жүйесі зақымдануының классификациясы
IV. Перинатальды кезеңде ОНЖ

инфекциялық аурулармен зақымдануы

патогенез. Жүктілік кезеңінде
вальпроаттарды қолдану және аналарда фолий
қышқылының жетіспеушілігі, гипоксин, сәулелік

энергия,
ішімдік (хинин, гидантоин және басқалар), дәрілік
препараттар, коксак, цитомегалиялық вирустардың әсері
деп болжалданып, қарапайым герпес, адамның иммундық
тапшылығы дәл белгіленген қызылша вирусы нақты
экзогендік факторлар болады.
Ақаудың ең ауыр түрлері жүйке түтігінің пайда болу
барысында болған зақымданудан туындайды (жатырішілік
өмірінің 3-4 аптасында).

мыналар жатады:

мидың агнезиясы, бұнда алдыңғы, ортаңғы, кейде оның артқы бөліктері

болмайды. Сопақша және артқы ми бөлігі сақталады. Бас миын бөлек нейрондар мен нейроглия жасушалары кездесетін яғни қан тамырларға бай байланыструшы ткань.
Анэнцефалия бас сүйек күмбезінің сүйексіз шектері тері мен оладың тканьді жұмсақ жабынымен үйлеседі.

миындағы түрлі көлемдегі кисталардың пайда болуы, мидың ми қапталдарындағы

қарыншалар, шыққан эпендимомалар. Нақты порэнцефалидің жалған түрін айыруға болады, мұнда кисталар ми сұйықтығы ағынының жолдарымен берілмейді және бас миының бұрынғы тканьдердің жұмсаруынан пайда болады.

біткен гидроцефалия - ми қарыншасындағы ми сұйықтығының жиылуы (ішкі

гидроцефалия) немесе субарахноидалды кеңістіктегі (сыртқы гидроцефалия) бас сүйек үлкеюімен және беттің оған сәйкессіздігімен айқындалады, бет кішкентай, шеке үлкен болып көрінеді.
Бас сүйектің жұқаруы мен алшақтауы байқалады, еңбектің ісінуі. Бас мидың атрофиясы өскені, көбінесе үлкен миға байланысты атрезин түтіктері немесе бөлінісі, стеноз салдарынан ми сұйықтығының ағуына байланысты жағдайлар (сильвев су құбыры), қапталдарындағы қарынша аралық саңылаулары мен ми қарыншасының VI қабырға саңылаулары мен ортаңғы атрезиясы.

жарығы – құрсақішілік даму үдерісінде бір немесе бірнеше омыртқалар қылқанды

өсінділер тұсында түйіспей, бос қалған саңылауға қабықшалармен жұлын түсетін, туа біткен ауытқу.
Жұлын жарығы – омыртқаның туа бітті бітелмеуімен бір уақытта терімен жабылған мидың қатты қабығының жарықты дүрдиюімен бір сипатталатын, ауыр даму кемістігі. Жарықтық ішінде жұлын сұйықтығы не жұлын болады. Популяциялық жиілігі жаңа туылған сәбилердің 1:1000. Кемістіктің этиологиясы мультифакторлы.

болған даму ақаулары бар шала туылған балалардың клиникалық көріністері,

өту барысы мен болжамы негізгі патологиялық үрдіске байланысты болады және церебральді зақымданулардың (33,7%) қосарланып көрінуімен, зақымданған ағзалар мен жүйелердің санымен анықталады.
Туа пайда болған даму ақаулары бар шала туылған балалардың мүгедек болу қауіптілігі жоғары. Науқастардың негізгі тобын 2001-2500 г (51,9%) болатын және гестациялық мерзімі 33-36 апталық – (59,6%) нәрестелер құрады, олардың ішінде жүрек қантамыр жүйесінің даму ақаулары басым болды (35,6%). Сирек жағдайда асқазан – ішек жолдарының (24%), қосарланған және көптеген даму ақаулары (16,3%) және орталық нерв жүйесінің даму ақаулары (12,5%) кездесті.

жедел кезеңіндегі патологиялық жағдайлар (өкпеге жасанды желдендіру – 63,5%,

гемодинамикалық бұзылыстар – 30,8%), арнайы соматикалық және неврологиялық патологиялар (сепсис – 15,4%, некротикалық энтероколит – 16,3%, бронхөкпелік дисплазия – 11,5%, қарыншаішілік қанқұйылу – 21,2% және перивентрикулярлы лейкомаляцияның кистозды түрі – 12,5%) және туа пайда болған даму ақаулары емдеудің қолайсыз нәтижесіне алып келеді.

орынды алады, жиілігі
бойынша басқа ақаулардың арасында бірінші орынды
алады, балаларда

анықталаған ақаулық жағдайлардың
дамуы бойынша 30% кездеседі, соңғы жылдары оның
жиілеуі едәуір артты. Өмір үйлесімділлігі болжамымен
постнаталдық дамуға қатысты, ауытқу түрінің көрінуі,
өз кезегінде жүктілік мерзімінің одан әрі мүмкіндігі
туралы мәселені уақытылы шешуге және осыған
байланысты, яғни ақаудың диагностикасын ертерек
анықтау аса маңызды болып табылады.

2-я том.
II. М.Ю.Бабылова Детская патологическая неврология. Стр-387. 2010 г.
III.

http://www.neuronet.ru/bibliot/b001/perinat.html (Методические рекомендации 2003гг)
IV. http://www.cmr.kz/index.php?s=55 Журнал Мать и ребенка. 179 басылым.
V. V. Перинатальная неврология - Барашнев Ю.И. - Практическое руководство -2012 г.
VI. VI. Научный журнал journal.ssmu.kz