Презентация на тему Асқазан диспепсия синдромы

болатын синдромдардың жиынтығы аталады. Көбінесе, асқазан асқазанның тағамдық ас

қорыту процесінің бұзылуы. Бұл ауру тек асқазанның патологиялық процестерінің аясында ғана емес, сонымен қатар ас қорыту жүйесінің құрамына кірмейтін басқа аурулармен де кездеседі.

асқазан қуысына түсетін (түскен) қтты тітіркендіргіштің әсеріне байланысты болады.
Этиологиясы:

Жедел гастриттің дамуы экзогенді және эндогенді факторларға байланысты болуы мүмкін. Жедел гастриттің келесі түрлерін ажыратады.

айну, тәбеттің төмендеуі, эпигастральды аймақта «толу» сезімі;
• тоңу, содан

кейін субфебрильді қалтырау болуы мүмкін;
• содан кейін іштің ауырсынуы болады, бірнеше рет қүсу, қүсық массаларында -4-6 сағат бүрын ішкен тамақтың қалдықтары
 Объективті:терісінің бозаруы, тілдің ақшыл сары жамылғымен жабылуы, метеоризм, іштің пальпациясы кезінде - эпигастральды аймақтағы ауырсыну;
• Диарея

табылады, 1996 ж 1-кесте. Созылмалы гастриттерді жіктеудің сиднейлік жүйесі

белгілер: •   H.   pylori- ассоцирленген созылмалы антральды сыртқы  гастритте «жараға

ұқсас» диспепсия нұсқасы мүмкін  (эпигастрия  және/немесе пилородуоденалды аймақтағы сырқырап ауыру немесе «асқазан диспепсиясының» дискинетикалық нұсқасы  -  тамақтан кейін тез тою, шамадан тыс толу сезімі, іштің үрілуі, жүрек айнуы; • созылмалы атрофиялық мультифокалды гастритте «асқазан   диспепсиясы» мүмкін   –  тез тою сезімі, тамақтан кейін толып кету, іштің үрілуі, жүрек айну; •   аутоиммунды   атрофиялық   –  В-12-тапшылықты анемия белгілері және «асқазан диспепсиясы» белгілері болуы мүмкін. • созылмалы антральды сыртқы H.pylori- ассоцирленген гастритінде анамнезде: гастродуоденальды патология (ГДП) бойынша  ауырлаған тұқым қуалаушылық.

қандағы сарысулы безін анықтау – анемияда; ·               жабық қанға нәжісті

талдау – анемияда; ·               бауыр, өкпе жолдары және ұйқы безін УДЗ – көрсетілімдері бойынша (созылмалы аутоиммунды атрофиялық гастритте және/немесе гапотобилиарлық жүйесінің қосалқы  және/немесе патологиясы); ·               қанды биохимиялық талдаулар: жалпы билирубин және оның фракциялары, жалпы ақуыз, альбумин, холестерин, АЛТ, АСТ, глюкоза, амилаза – (созылмалы аутоиммундық атрофиялық гастритте және/немесе гапатобилиарлы жүйенің қосалқы патологиясында); ·               париетальды жасушалар антиденесі анықтамасы – созылмалы аутоиммунды атрофиялық гастритте; ·               қандағы 17-гастрин және пепсиноген I (ПГ I) және пепсиноген II(ПГ II) деңгейін анықтау– мультифокалды атрофиялық гастритте; ·               интрагастралды рН-метрия – атрофиялық гастриттің ауыр дәрежесінде; ·               барий бар АІЖ жоғары бөліктерін рентгенологиялық зерттеу – көрсетілімдер бойынша (пилоростенозде, эндоскопиялық зерттеулерге қарсы көрсетілімдер болғанда және ФЭГДС-тен пациент бас тартқанда).

қол жеткізу · атрофияның әрі қарай күшеюін және асқынулардың дамуын

ескерту   Емдеудің негізгі міндеттері: · қышқылдық-пептикалық фактор белсенділігін төмендету; · асқазанның секреторлық-моторлық функциясын қалпына келтіру;

түрлі;
тамақтану режимі бөлшектік, тәулігіне 6 ретке дейін, ұсақ порциялармен;
асқазанда

ұзақ болатын заттар, асқазан секрециясы стимуляторлары, АІЖ механикалық және химиялық тітіркендіргіштерін шектеу;
өте ыстық және өте суық тағамдарды алып тастау;

болып табылады. Олар ауыру синдромын және диспепсиялық күйзелістерді тоқтату

мақсатымен, сондай-ақ тез ремиссияға жету үшін болып табылады
Н2 гистаминді рецепторларының блокаторлары ИПП қарсы көрсетілімдер немесе төзгісіз  жағдайларда қолданылуы мүмкін 2-желілі препараттар болып табылады. Сондай-ақ Н2 гистаминді рецепторларының блокаторлары ИПП бірге толықтырушы терапия ретінде пайдаланылуы мүмкін.

ішінде қолдауға қабілетті, ол монотерапия ретінде қолдануда олардың жеткіліксіз

жоғары тиімділігін анықтайды. Осыған қарамастан СГ бар науқастар антацидтерді ауырсынуларды және диспепсиялық шағымдарды тоқтату үшін қабылдайды, ол көбіне рецептісіз жіберумен және олардың әрекеттерінің жылдамдығымен түсіндіріледі .  
Микробқа қарсы препараттар H. Pylori қауымдастырылған СГ қолданылады. Эрадикациялық мақсатпен ИПП үйлестіруде аминопенициллиндер (амоксициллин), макролидтер (клатримицин)  стандартты емдеудің тиімсіздігінде резерв препараттар және желі препараттары ретінде пайдаланылады: фторхинолондар (левофлоксацин), нитроимидазолдар (метронидазол), тетрациклиндер және  висмут препараттары.

компонентті сызба: ИПП +амоксициллин +кларитромицин;
квадротерапия висмутсыз: ИПП+амоксициллин+кларитромицин +нитроимидазол.
Екінші желілі

терапия (10-14 күн):

3- компонентті сызба: ИПП+амоксициллин+фторхинолон            
 висмутсыз квадротерапия: ИПП+амоксициллин+кларитромицин +нитроимидазол [8,9,10], (ДД А);

 висмутпен квадротерапия  : ИПП+амоксициллин+кларитромицин +висмут трикалиядицитрат.

жарасы
K26 Ұлтабар ойық жарасы
К27 Анықталмаған орынсыз пептикалық ойық жара
K28.3

Қан кету мен тесілусіз жіті гастродуоденалды ойық жара
K28.7 Қан кету мен тесілусіз созылмалы гастродуоденалды ойық жара
K28.9 Қан кету мен тесілусіз анықталмаған жіті немесе созылмалы гастродуоденалды ойық жара

немесе ащы ішектің проксималды бөліміндегі ойық жаралы ақаулар, патологиялық процесске

жиірек ас қорыту жүйесінің басқа ауруларының қосылуы мен көптеген асқынулардың дамуы, негізгі морфологиялық субстрат болып табылатын созылмалы рецидив беретін ауру.  
Helicobacter pylori этиологиялық фактор болып табылады - грамм-теріс спираль тəрізді бактерия. Колониялар асқазанда орналасады, жас өсе зақымдану қаупі артады. Helicobacter pylori инфекциясы көп жағдайда асқазан мен ұлтабардың ойық жаралы ауруының, В-клеткалы лимфома мен асқазан дисталды бөлігінің қатерлі ісігі дамуының себебі болып табылады. 95% шамасындағы ұлтабар ойық жарасы жəне 80% шамасындағы асқазан ойық жарасы Helicobacter pylori инфекциясының болуымен байланысты.

бөлімі;
- асқазан денесі мен бұрышы;
- антральді бөлігі;
- пилорикалық канал.

2.

Ұлтабар ойықжарасы:

- ұлтабар баданасы;
- постбульбарлы бөлімі (банадаішілік ойықжаралар).  

3 Асқазан мен ұлтабар ойықжарасының бірлесуі. Асқазан мен ұлтабар зақымдалуының проекциясы:
- кіші иін;
- үлкен иін;
- алдыңғы қабырға;
- артқы қабырға.

(0,5 см дейін);
- орташа (0,6-1,9);
- үлкен (2,0-3,0);
- алып (>

3,0).

Ауру фазасы бойынша:

- өршу фазасы;
- тыртықтану фазасы;
- ремиссия фазасы.

Асқынулар:

 қан кету; - тесілу; - көрші ағзаға жабысып тесілу; - перигастрит; - перидуоденит;
- привратниктің тыртықтық-ойықжаралы стенозы; - малигнизация.

емес қабынуға қарсы препараттар, стероидтық гармондарды қабылдау;  - отбасылық анамнездің

болуы; - дəрілік заттарды ретсіз қабылдау; - темекі тарту; - алкоголь ішу.

пайда болу мен ауру сезімінің жоғалу уақытын, тағам қабылдаумен байланысын

анықтау қажет.
Физикалық тексерулер
1. Ерте ауыру сезімдер тамақтан соң 0,5-1 сағаттан кейін пайда болып, біртіндеп үдей түседі, 1.5 — 2 сағат бойы сақталады, асқазан құрамындағы заттардың ұлтабарға өту шамасы бойынша азаяды жəне жағалады; асқазан денесінің ойық жарасы үшін мінезді. При поражении Кардиалды, субкардиалды жəне фундалды бөлімдерінің зақымдануы кезінде ауыру сезімдері тамақтан соң бірден пайда болады.  
2. Кеш ауыру сезімдері тамақтан соң 1,5-2 сағаттан кейін пайда болады, асқазан құрамындағы заттардың орын ауыстыру шамасы бойынша біртіндеп күшейеді; асқазанның пилорикалық бөлімінің ойық жарасы үшін жəне ұлтабар буылтығы үшін мінезді.

сағаттан кейін пайда болады, кезекті тағам қабылдаудан кейін жоғалады, ұлтабар

ойық жарасы мен асқазан пилорикалық бөлімінің ойық жарасы үшін мінезді.
4. Ерте жəне кеш ауыру сезімдерінің қосылуы, қосарланған жəне көптеген ойық жаралар кезінде байқалады. Ауыру сезімдерінің айқындығы ойық жаралы ақаудың орналасуына (аздаған ауыру сезім — асқазан денесінің ойық жарасы кезінде, бірден пайда болатын ауыру сезім — ұлтабардың пилорикалық жəне буылтықтан тыс ойық жара кезінде), жасына (жастар арасында интенсивтіліеу), асқынулардың болуына байланысты.

асқазан ойық жарасы кезінде гистологиялық зерттеу, қатерлі ісікке айналуды жоқтығын

білу үшін.
2. Сілемейлі қабықтағы Нр бар жоқтығын зерттеу. Helicobacter Pylori диагностикасы анамнезде асқазан мен ұлтабардың ойық жара аурулары, сонымен қатар ойық жара ауруы мен анамнездегі олардың асқынулары бар барлық науқастар үшін міндетті (А). Helicobacter Pylori анықтау бойынша диагностикалық араласуларды, шаралардың тиімділігін бағалау үшін, эрадикациялық терапияны бастауға дейін, сонымен қатар ол аяқталғаннан кейін жүргізу қажет.

сарысуында жəне зəрде амилаза белсенділігінің артуы (ойықжараның ұйқыбезге тесілуінде немесе реактивті

панкреатитте). Бауыр биохимиялық сынамаларының өзгеруі мүмкін (бейспецификалық реактивті гепатитте АЛТ, АСТ белсенділігінің артуы, қабынбалық-деструктивті процесске фатер емізігінің кіруі кезінде тура билирубин). Ойықжарадан қан ағу кезінде нəжістегі жасырын қанға реакция оң болады.
НР болуы микроскопиялық, серологиялық тесттермен жəне уреазды тыныстық тестпен (төменнен қара) расталады.

көріністерін тудыратын жəне күшейтетін тамақтарды алып тастау (мысалы, ащы приправалар,

маринадталған жəне қақталған өнімдер). Тамақтану дүркін дүркінді, тəулігіне 5~б рет.
 

мг, рабепразол* 20 мг) немесе ранитидин-висмут-цитрат* стандартты дозада + кларитромицин*

500 мг + амоксициллин* 1000 мг немесе метронидазол* 500 мг; барлық дəрілік заттарды 7 күн бойы күніне 2 реттен қабылдайды.

Протондық насос ингибиторлары стандартты дозада күніне 2 рет + висмут

субсалицилаты 120 мг күніне 4 рет + метронидазол** 500 мг күніне 3 рет + тетрациклин** 100-200 мг күніне 4 рет.
Негізгі дəрі дəрмектер тізімі:
1. *Амоксициллин 1000 мг, табл.
2. *Кларитромицин 500 мг, табл.
3. **Омепразол 20 мг, табл.
4. *Пантопразол 40 мг, табл.
5. *Рабепразол, 20 мг, табл.
6. *Висмут трикалий дицитраты 120 мг, табл.