Презентация на тему Гемостаздың және қанның реологиялық қасиеттерінің бұзылыстары

немесе қанның келуінің толық тоқтауына байланысты жергілікті қан айналысының

бұзылуы

артериясындағы қан айналуының бұзылуына байланысты дамитын жүректегі ишемияляқ (дистрофиядан

некрозға дейінгі) өзгерістерді айтамыз.
Жүректің ишемиялық ауруына алып келуші себептерді екі топқа бөліп қарауға болады.Оның біріншілеріне атеросклероз үрдісінің дамуына мүмкіндік жасаушы және оның дамуын тездетуші қауіп қатер факторлары кіреді. Оларға: 1) гиперхолестеринемия; 2) артериялық гипертония; 3) шылым шегу; 4) семіздік; 5) нервтің шаршап шалдығуы; 6) қимыл әрекеттің аздығы;7) арақ шарапты шектен тыс қабылдау;8) қантты диебет ; 9)гендік факторлар және т.б. жатады.

өзгерістер орын алады; олардан бұрын мынадай гистохимиялық, ультрақұрылымдық өзгерістер

– ұлпаларда гликогеннің жойылуы,тотығу-тотықсыздану ферменттерінің активтілігінің және митохондрийлардың қирауы байқалады. Жедел қаназдық пен инфаркта дамитын өзгерістерді электрондық микроскоппен және гистохимиялық тәсілдермен зерттеп жинаған деректерге сүйенсек,жедел ағымды ишемияны инфаркталдылық күй деп бағалаған жөн.

1) Ангиоспазмдық (рефлекторлық) – түрлі тітіркендіргіштердің әсерінен артериялардың спазмының

( жиырыла тарылуының) салдары.
2) Обтурациялық – артериялардың саңылауларын тромб немесе эмбол бітегенде,іргесі қабынған тамырлардың саңылауын дәнекер ұлпа жайлап кеткенде, артериялардың саңылауларын атеросклероз түйіндері тарылтқанда өрістейді.
3) Компрессиялық – артериялар ісікпен, жалқықпен, серіппелі жіппен, лигатурамен қысылғанда пайда болады.
4) Қанды қайта бөлісудің салдарынан – дамитын ишемия қанның көп мөлшері дененің қан азайған жерлеріне лап қойғанда байқалады.

Инфаркт
Инфаркт

( латынша: infarcire – тығыздап толтыру) – қанмен қантамасыз ету тоқтағанда, яғни ишемиядан дамитын некроз. Инфаркт тамырлық немесе ишемиялық некроз деп те аталады. Инфаркт – ол ишемияның ең соңғы көрініс бейнесі.
Инфарктың сырт пішіні мен консистенциясы әр түрлі.
Инфарктың формасы көбіне сына тәрізді: оның табаны органның сырт жағына, ұшы қақпасына бағытталған. Сырт пішіні осындай инфарктілер органның ангиоархитектоникасына сәйкестеніп, артериялары магистральдық типте тармақталған талақта, бүйректеөкпеде қалыптасады.

қарай инфарктінің үш түрі болады:

Ақ ишемиялық инфаркт учаскелері төңірегіндегі ұлпадан айқын шектелген , ақшыл сары түсті. Ол коллатералдық қанайналымы жеткіліксіз, некрозға ұшыраған, аймақтарына қан бара алмайтын жерлерде қалыптасады, сондықтан әсіресе талақта жиірек, бүйректерде сиректеу байқалады.
Геморрагиялық кемерлі ақ инфаркт учаскелерінің түсі де ақшыл – Сары, бірақ та оның шеті қан құйылған қызыл ошақтармен көмкерілген. Геморрагиялық кемер – инфарктінің шетіндегі тамырлардың спазмы парездік кеңеюге ұласқанда дамитын диапездік қан кұйылудың нәтижесі. Инфарктің бұл түрі бүйректер мен миокардтан табылады.
Қызыл геморрагиялық инфаркт қан сіңгендіктен қызыл түсті және айқын шектелген. Некроз ошағына қан сіңуіне веналық іркілу қолайлы жағдай туғызады. Геморрагиялық инфаркт өкпеде қалыптасып, сиректеу болса да ішекте ,талақта, бүйректерде байқалады.

қан тамырлары ішінде ұйып қалуын

айтады. Ұйып қалған зат тромб деп аталады. Тромб қан тамырлар саңылауын тарылтып немесе бүтіндей тығындап, қан айналасына кедергі жасайды. Артериямен қан келмей қалғанда, ағзалар некрозға дейін баратын аса қауіпті өзгерістерге ұшырайды. Лимфаның ұюы да тромбоз деп, ал тамыр ішіндегі лимфа түйіншектері тромб деп аталады, бірақ лимфатромбоз бен гематромбоздың даму заңдылықтарында айырмашылық бар.

физиологиялық жағдайда ұю қасиетіне негізделген паталогиялық процесс.

Қанның ұюы – ферменттік аутокататализдік процесс; оны 1864 жылы еліміздің физиологы А.А. Шмидт ашқан. Қанның ұюы тәсілі мынадай 4 сатыдан тұрады:
1. протромбокиназа +активаторлар тромбокиназа ( жанданған тромбопластин);
2. протромбин + Ca2+ тромбокиназа (тромбин )
3. фибриноген + тромбин (фибрин-мономер)
4.фибрин-мономер + фибринді жандандыратын фактор (фибрин-полимер )

екіншісіне ұласатын мынадай төрт сатыдан тұрады.

Тромбоциттердің агглютинацияланудан бұрын қан ағысынан бөлініп, эндотелийлік астары зақымдалған жерге қарай жылжиды да сол жерге жабысады (адгезия). Тромбоциттер « жарақаттанғанда » табақшалардың (гиаломердің) шеткі аймағынан агглютинациялайтын қасиеті бар майлы протеидтер кешені бөлінетін сияқты. Сосын агглютинацияланған тромбоциттердің гранулаларынан серотонин мен табақшалардыңтромб түзетін факторы босап, жанданған тромбопластин түзеді және қанды ұйытатын келесі фазаларды іске қосады.
Фибриннің коагуляциясы мен фибриннің түзілуі – ферменттік реакция (тромбопластин тромбин фибриноген фибрин), сондықтан ретракциялағыш ферменті бар табақшаның орталық аймағы фибриннің матрицасына айналады.

құбылыс қан ұю үрдісі жатады. Бұл организмнің

қоршаған ортаға бейімделу реакцияларының ең бір маңызды түрі, себебі тамырлар жарақаттанғанда қанағу тоқтамаса, организм сәл ғана жарақаттан қансырап өледі. Сонымен өатар, қан ұю үрдісіне белсенді қатынасатын, қанның ең майда түйіршіктері тромбоциттер қан тамырының ішкі қабатын эндотелийін үздіксіз бүтіндеп тұрады.Тромбоциттердің 15%-ы тек осы қызметті атқару үшін пайдаланылады. Тромбоциттер көшіп түскен эндотелий орнына жабысып (адгезия), сол жерді желімдеп, қан тамырының физиологиялық регенерациясын қамтамасыз етеді.

ағысы жылдам болғанда (көбінесе артерияларда), бірақ баяу түзіледі; ол

тромбоциттерден, фибрин мен лейкоциттерден құралады.
Қызыл тромб қанның ағысы баяу болғанда (әдетте, веналарда), жылдам түзіледі де оның құрамындағы тромбоциттер мен фибринге эритроциттер көп араласады.
Аралас тромбтың құрамына ақ тромбта , қызыл тромбтың да элементтері кіреді
Гиалинді тромб – тромбтың ерекше түрі. Оның құрамында фибрин сирек кездеседі де ол ыдыраған эритроциттерден және плазманың преципитацияланатын белоктарынан түзіліп гиалинге ұқсайды. Тромбтың бұл түрі микроциркуляторлық арнаның тамырларында байқалады.

- ішіне тастаймын ) қалыпты жағдайда кездеспейтін бөлшектердің қан

айналымында пайда болып, олардың тамырларды бітеуі. Ол бөлшектер эмболдар деп аталады. Эмболдар әдетте қанның ағысына сәйкес негізгі үш бағытта жылжиды:
1. Үлкен қан айналым шеңбері мен жүректің оң жақ бөлігінен кіші қан айналымыының тамырына қарай.
2. Жүректің сол жақ бөлігінен, аорта мен ірі артериялардан, сиректе те болса, өкпе веналарынан жүректің, мидың, бүйректердің, талақтың, ішектің, аяқ-қолдардың және басқа мүшелердің артерияларына қарай.
3.Қақпа венасы тармақтарынан бауыр қақпасының венасына қарай.

қарай эмболия мынадай түрлерге бөлінеді:
1.

Тромбэмболия;
2. Майлы;
3. Ауа;
4. Газ;
5. Ұлпалы;
6. Микробты;
7. Бөгде заттық эмболия;

Ол тромб немесе оның бөлшектері тамырдан үзілгенде дамиды және

оның көлемі әр түрлі – бірде микроскоппен көрінетіндей ғана болса, енді бірде – өте ірі, бірнеше см-ге дейін жетеді.
Эмболияның бастау көзі май тамшылары болса, оны майлы эмболия деп атайды. Әдетте ол дененің өз майынан дамиды. Майлы эмболия шел май қабатында, сүйек кемігі жарақаттанған жаншылғанда немесе оқпен жаралағанда, әлде басқа да әсерден ұзын сүйектер сынғанда байқалады.
Ауа эмболиясы қан ағысында ауа көпіршіктері өткенде дамиды. Бұл – кері қысымды мойын веналары жарақаттанғанда; босанғаннан кейін жатырдың веналары үңірейіп қалғанда; склерозға шалдыққан өкпенің веналары қабыспағаннан; пневмоторакспен емдегенде; ашық жүрекке операция жасағанда; дәрі құйған кезде, тамырға жазатайым ауакеткенде кездесетін эмболияның сирек түрі.
Газ эмболиясы яғни тамырлардың газбен бітелуі, кессонда жұмыс істейтіндер, сүңгуірлер жоғары атмосфералық қысымнан қалыпты қысымға жылдам ауысқанда, яғни жылдам декомпрессияда кездеседі.

зақымдалып, олардың бөлшектері қанға өтсе дамиды.
6. Микробты эмболия қан

айналымындағы микробтар капиллярды бітегенде дамиды.
7. Бөгде заттық эмболия ірі тамырлардың саңылауына снарядтар мен миналардың жарқыншақтары, оқ және басқа заттар түскенде байқалады.
Бөгде заттық эмболияға тамырлардағы атеросклероз түйіндерінің үгінділерінен қалыптасқан ізбес пен холестерин эмболдары да жатады.

сырқаттарды асқындататығында. Тек газ эмболиясы ғана жеке ауру –

кессон ауруына тән. Дегенмен эмболияның асқыну ретіндегі мәніде әр түрлі, өйткені ол эмболдың түріне, қамтыған көлемі мен жайғасқан орнына байланысты. Клиника үшін тромбэмболиялық синдромның, әсіресе, кенет өліммен аяқталатын өкпе артериясы тромбоэмболиясының маңызы өте зор. Мидың, бүйрекьтеғрдің, талақтың инфарктісі, ішек пен аяқ-қолдың гангренасы көбінесе үлкен қанайналымы артерияларының эмболиясынан дамиды.