Презентация на тему Образовательный проект Мы помним, мы гордимся

убеждений;
увековечение подвига многонационального народа в Великой Отечественной войне;

повышение интереса к истории Родины.

Цель проекта:

свой народ и свою семью;
 формирование у подрастающего поколения чувства

верности Родине, ответственности за судьбу страны, готовности к служению Отечеству и его защите, выполнению гражданского долга;
приобщение к историческим, культурным и нравственным ценностям, традициям своего народа;

 вовлечение школьников, их родителей в подготовку мероприятий, приуроченных к празднованию 70-летия Великой Победы;  
 формирование внимания, уважения, почтения к ветеранам, чувства толерантности;
 развитие творческих, интеллектуальных способностей, коммуникативной  культуры обучающихся, умения работать в коллективе;
 повышение мотивации к учению, познавательной активности, способности самореализации учащихся;

2020 года страна будет праздновать великий праздник «75 лет

со дня Победы в Великой Отечественной Войне».

Проектная деятельность является одним из наиболее эффективных методов патриотического воспитания.

библиотечный работник. Действие проекта: проект обеспечивает адресный охват целевой аудитории

(учащиеся 5-11 классов, родители, общественность)

2015 г.
«Поклонимся великим тем годам!»

Литературно-музыкальная композиция

дней войны. Испытал горечь отступления, оборонял Сталинград. С первого

трагического часа до светлого дня Великой Победы он находился на различных участках фронта. Западный фронт с 22.06.41 по 20.11.41г., Юго-Западный фронт с 22.11.41г. по 15.05. 44г., Третий Украинский фронт с 16.05.44г. по 9.05.45г. в должности шофёра. Во время войны М.Гисметдинов работал в санитарной машине…»

все рассказано о войне. В вечной суматохе дня незаметно

навсегда уходят ветераны Великой Отечественной войны. Сегодня не осталось нам в наследство и десятой части того, что хранила их фронтовая память, что болью болела в их сердцах. Мы должны знать и вечно помнить их откровенные воспоминания и рассказы.»

А. Х
(1925, сержант, 454 сп. 365 сд.

1 Дальневосточный. Ранен.)
Галялетдинов К.Ш
( 1924, ст. лейтенант, гв.минполк 8 арм.1 Белорусский. )
Сафин С.Г.
(1924. Матрос. Прибалтийский)

твердо шли туда
Где непрерывно выстрелы гремели…

книги о войне»
М.Джалиль. Стихи и баллады;
Ф.Карим . Стихи

и поэмы;
М.Магдиев « Мы- дети 41 года»;
А.Гыйляжев. « Язгы кәрваннар»;
Ш.Маннур. «Саубуллашу җыры”;
Г.Кутуй. “Озату җыры”;
К.Нәҗми “Озату”;
Ш.Мөдәррис. “Землянкада”;
С.Хәким “Хат”;
Ә.Фәйзи. “Фронт юлында”;
Н.Даули . «Между жизнью и смертью»

войны . ( воспоминания) Халкыбыз батырлыгы –

мәңгелек ( хатирәләр...)

Сугыш яу кырындагы солдатларыбызга гына түгел, тылда яшәүчеләргә дә бик зур авырлыклар китерде. Күпләребезнең әби-бабайлары ул михнәтләрне үз җилкәсендә татыды.
« Мин– Сафина Назирә. 1941нче елны беренче класска укырга кердем. Миңа 7 яшь иде. Безне ул вакытта Булатов Кәшаф абый укытты. Ул безне укырга, язарга өйрәтте. Класста укучылар саны күп иде ( 38-39 укучы булгандыр).Без икенче класска күчкәч, Кәшаф абыйны сугышка алдылар. Аның урынына яшь кенә абый– Кави Латыйпов укыта башлады. Озакламый аның белән дә саубуллаштык, сугышка озаттык. Кави абый сугыштан соң язучы булып ките, ул әле дә исән. Ә өченче класста безгә 5-6 укытучы белән укырга туры килде: Рифкать абый, Сәлимә апа, Наилә апа һәм башкалар. Ул елларда китап, дәфтәрләр юк идее. Укытучы сөйләгәнне тыңлыйбыз, иске китапларның Юл арасына язып барабыз.Кара урынына мич кырымын кулана идек. Бик авыр иде ул елларда. Күп гаиләләрдә ашарга ипи дә юк, мичкә ягарга утын да юк иде.
Укучылар җәйге кыр эшләрендә катнашалар иде: утауда, иген өлгергәч, урак урганда, ындырда иген сукканда. Дошманны туган җиребездән куып чыгаруда, тынычлык урнаштыруда укучыларның да өлеше зур .
( Сафин Ринат язып алды )

әтәч уянганчы торопя эшкә кузгала идек. Иртә-кич колхозда, шуның

өстенә тагын , хәллерәк хуҗалыкларга барып, тамак хисабына эшли торган идек… Ач вакыттан тегермән коткарып калды безне. Икмәк тарттырырга килгән кешеләрдән соң тегермән ташы кырыена бераз он тузаны сыланып кала торган иде. Шуны кул очына гына булса да алуга ирешсәк. Бездән дә бәхетле Кеше юк иде инде ул чакта. Ат кузгалакларыннан аш пешерү,( аның исеме генә аштыр) кычыткан. Алабута орлыкларыннан ипи басу дисеңме– барысында татыдык без.» Салиев Әфәрим
“ ...Күп айлар буе ач яшәгәндә , ачлыктан интеккәндә, кесәдә бер телем ипи йөртеп кара!.. Әйе, үлепләр ашыйсы килә. Ә кесәмдә ипи телеме. Әз генә сындырып кабасы, чеметеп кенә кабасы, чәйнәп йотасы, юк, чәйнәп түгел, конфет-шикәр кебек суырасы, һәм авызыңда тәмам эреп беткәч кенә йотасы иде! Менә генә ич ипиең, кесәңдә генә ич. Әмма кич булмыйча, вакыты җитмичә, чеметергә генә дә хакың юк...»
Ямалетдинова Илүзә язып алды.

георгиевских ленточек

уважения к ветеранам Великой Отечественной войны;
– повышение интереса к истории

страны;
– привлечение к различным формам гражданско-патриотического воспитания всей семьи (открытые занятия, встречи с ветеранами, исследовательская, творческая работа и пр.);
– помощь в проектной деятельности школьников, связанной с гражданско-патриотической тематикой;
– выявление одаренных ребят, способных к творческой, исследовательской деятельности;

ПАМЯТЬ О ПАВШИХ . . .»