Презентация на тему Материалы для викторины по истории Слуцкого края

злучаны, Адкуль ступіў свой першы крок – Мая радзіма – Случчына.

Васіль

Вітка

да нашай эры – стаянка першабытнага чалавека на тэрыторыі

сучаснай Случчыны. VII стагоддзе да нашай эры – VIII стагоддзе нашай эры – пасяленні людзей на месцы сучаснага горада Слуцка, а таксама ў ваколіцах вёсак Амговічы, Грэск, Заграддзе, Замосце, Івань, Рыжыца.

выпущена книга Л.Д. Поболя «Археологические памятники Белоруссии: Железный век».

Монография стала итогом работ по исследованию древностей железного века Беларуси. В книге приводится информация о населённых пунктах, близ которых известны археологические объекты, датируемые с IX в. до н. э. по начало IX в. н. э.

в 200 м северо-восточнее д. Городище (Малые Пращицы), в

1 км севернее д. Пращицы, в урочище Городок, на правом берегу Весейки. Выявлена керамика лепная гладкостенная и штрихованная. В 3,5 км северо-восточнее д. Городище, в урочище Хвоевица выявляются находки.
ttp://nasledie-sluck.by/ru/necropolis/5232/

Тураў – цэнтр княства, у склад якога ўваходзіў Слуцк

у пачатку сваёй летапіснай гісторыі.

(Меньск, Менеск) – цяперашнюю сталіцу Рэспублікі Беларусь; бітва на

рацэ Няміга паміж войскамі паўднёварускіх князёў Яраславічаў і полацкага князя Усяслава Брачыславіча.

Слуцк (Случэск); у «Аповесці мінулых гадоў» зафіксаваны паход вялікага

князя кіеўскага Уладзіміра Манамаха супраць мінскага князя Глеба Усяславіча, які спаліў Слуцк: «В лето 6624 (1116). Приходи Володимер на Глеба; Глеб бо бяше воевал Дреговичи и Случеск пожек...».

слуцкага князя Уладзіміра Мсціславіча.
1149 – вялікі князь кіеўскі Юрый

Даўгарукі перадаў Слуцк чарнігаўскаму князю Святаполку Ольгавічу. 1160 – 1162 – Слуцк быў цэнтрам удзельнага княства, якое належала князю Уладзіміру Мсціславічу.
90-я гады ХII стагоддзя – канчатковае выдзяленне Слуцкага княства з Тураўскай зямлі.

трапілі ў залежнасць ад Галіцка-Валынскага княства.
1205 – напад на

Слуцк польскіх войскаў;  – першыя гістарычныя звесткі пра слуцкі Свята-Троіцкі (Трайчанскі) манастыр.

Слуцкае княства ўвайшло ў склад Вялікага Княства Літоўскага. 1395 –

Слуцкае княства перайшло ад князёў Рурыкавічаў ва ўладанне княжацкай дынастыі Гедымінавічаў.
Уладаром Слуцкага княства стаў князь Уладзімір Альгердавіч.
1398 – 1454 – княжанне ў Слуцку Аляксандра (Алелькі) Уладзіміравіча – заснавальніка дынастыі слуцкіх князёў Алелькавічаў.

Бычок у раку Случ у Слуцку пабудаваны Верхні і

Ніжні замкі. 1441 – Слуцк атрымаў Магдэбургскае права на гарадское самакіраванне. 1473 – 1524 – гады жыцця і дзейнасці княгіні Анастасіі Іванаўны Мсціслаўскай-Алелькавіч (Анастасіі Слуцкай).

– гады жыцця і дзейнасці слуцкай княгіні Сафіі Юр"еўны

Алелькавіч-Радзівіл, святой Беларускай Праваслаўнай Царквы.