Презентация на тему Struktury organizacyjne

się robi, zanim się coś zrobi, tak żeby wszystko

się nie pomieszało, kiedy się to robi”.

Ustalenie, kto jest czyim przełożonym,
Określenie kanałów przepływu informacji,

Przydział zasobów ze względu na cele,

pracy na zadania,
Przydziału zadań odpowiednim osobom i stanowiskom,

Przydziału niezbędnych zasobów,
Koordynowania pracy dla realizacji celu.

– i nieformalna – wynikająca z naturalnej tendencji ludzi

do łączenia się w grupy.

są następujące:
liniowe (hierarchiczne, służbowe) – wskazujące na podporządkowanie formalne,

funkcjonalne (doradcze) – służenie radą, które może być obowiązkowe lub dobrowolne – w zależności od decyzji zarządu co do struktury i stopnia decentralizacji,
techniczne – zależność od siebie dwóch jednostek organizacyjnych mająca swe źródło w technologii (np. robotnicy pracujący przy taśmie związani są ze sobą więzią techniczną),
informacyjne – przepływ informacji między jednostkami

integrujący zadania. Celem jej jest umożliwienie organizacji efektywnego działania,

a ludziom efektywnej współpracy.

zadań osobom i jednostkom organizacyjnym,

standaryzacja działalności – zapewnienie

przewidywalności zachowań pracowników podczas wykonywania pracy: opisy pracy, instrukcje, polecenia dla podwładnych,

koordynacja – integracja działalności pracowników i jednostek organizacyjnych:
koordynacja pionowa – dotyczy współpracy ludzi w ramach układów władzy,
koordynacja pozioma – dotyczy współpracy ludzi na tym samym poziomie hierarchii.

Centralizacja lub decentralizacja – podejmowanie decyzji,

Wielkość jednostek – grupa, dywizja, wydział, etc.; zależy rodzaju działalności, technologii, potrzeby nadzoru.

schemat mówi o zakresie działalności,

Kryteria podziału organizacji,

Zasięg

i rozpiętość kierowania,

Więzi, drogi służbowe,

Stopień centralizacji/decentralizacji.

wydziałów i funkcji. Prócz schematu do opisu struktury służą

także: opisy stanowisk, księgi służb, przepisy organizacyjne, etc.

- klasyczny podział wg Fayol’a funkcji przedsiębiorstwa:
Techniczne (produkcja),
Handlowe

(kupno, sprzedaż, wymiana),
Finansowe (poszukiwanie kapitałów, obroty),
Ubezpieczeniowe (ochrona majątku, osób),
Rachunkowe (bilanse, ceny, statystyka),
Administracyjne (zarządzanie).
Produktu, jeśli przedsiębiorstwo wytwarza kilka,
Miejsca,
Technologii,
Rynku/klienta, jeśli produkuje wyroby na różne rynki,
Czasu pracy – grupuje ludzi pracujących w tym samym czasie, np. w szpitalach, restauracjach.

instytucjonalnego
Szef obsługi
VIP
Szef obsługi
kredytów
hipotecznych
Dyrektor naczelny

regionu
reszty Europy
Dyrektor Naczelny
Szef na region pd-zach.
Szef na region pd-wsch.
Szef

na region pn-zach.

Szef na region pn-wsch.

się:
Struktury smukłe,
Struktury płaskie.

organizacyjne są niewielkich rozmiarów, jest mała rozpiętość kierowania na

poszczególnych poziomach,

Niewielka rozpiętość kierowania umożliwia instruowanie i bieżącą kontrolę, co ma znaczenie w przypadku nisko wykwalifikowanego lub też mało doświadczonego personelu,

Rozwiązanie to wymaga jednak zwiększonych kosztów (płace kierowników), jak również zwiększenia wysiłków, mających na celu koordynację działań wielu odrębnych komórek organizacyjnych.

się odwrotnie:

jest niewiele szczebli zarządzania,

komórki organizacyjne oraz rozpiętość kierowania

są duże,

jest ona z reguły bardziej rozbudowana w poziomie, co przy nadmiernym w stosunku do warunków spłaszczeniu może powodować niesprawność w tym układzie, co może się objawiać w trudnościach precyzyjnego podziału pracy, przeciążeniu, ośrodków decyzyjnych, zakłóceniach przepływu informacji, trudnościach koordynacji poziomej.