Презентация на тему Elementy postępowania strategicznego. Analiza otoczenia i organizacji

przyjęcie celów strategicznych. Założmy, że ustalone zostały one przez

naczelne kierownictwo, posiadają długi horyzont czasowy, i dotyczą ogólnych szeroko zarysowanych problemów. Mając sformułowane na podstawie misji cele, możemy przystąpić do prac nad budowaniem strategii.

otoczenia
Szanse i zagrożenia

Analiza organizacji
Silne i słabe strony

Opcje strategiczne



Wybór strategiczny
Programy

strategiczne

Realizacja

Kontrola strategiczna

nim zjawisk, które mogłyby zagrozić życiu organizacji. Analiza ta

ma także za zadanie określenie możliwości i szans, które, o ile pojawią się, mogą być wykorzystane dla rozwoju organizacji. Podstawowym zadaniem analizy otoczenia jest wczesne wykrywanie zachodzących w nim zmian. Analizą obejmuje się dwa rodzaje otoczenia: bliższe i dalsze.

i bez ograniczeń. Analizie poddaje się poszczególne sektory.
Otoczenie makroekonomiczne

– w którym bada się rozwój produktu społecznego brutto, wielkość bezrobocia, prognozy koniunktury, zmiany kursu postawowych walut, ceny surowców.
Otoczenie technologiczne – ciągłe skracanie cyklów badawczo-rozwojowo-wdrożeniowych i szybki dostęp do informacji o wdrożonych technologiach powoduje, że rozmiar oddziaływania tych nowości jest o wiele szerszy niż miało to kilkanaście lat temu.
Otoczenie polityczno-prawne – jest ściśle związane z otoczeniem ekonomicznym. To od regulacji państwa zależy, co wolno, a czego nie wolno organizacji.
Otoczenie socjokulturowe – obejmuje zwyczaje, nawyki, wartości i demograficzne cechy społeczeństwa, w którym funkcjonuje organizacja.
Otoczenie naturalne – ekologia stanowi odrebną część otoczenia. Przedsiębiorstwo jest ściśle związane ze swoim naturalnym otoczeniem przez pobieranie z niego potrzebnych mu zasileń, następny aspekt to odpowiedzialność społeczna za to, co dostarcza ono otoczeniu.

bliższe

na danym rynku zależy przede wszystkim od wysokości bariery

rynkowej.

Wyróżnia się dwa rodzaje barier wejścia:
Strukturalna – minimalna wielkość zakładu oraz zapotrzebowanie na kapitał.
Strategiczna – lojalność odbiorców, koszty przestawienia produkcji i dostęp do sieci zbytu.

2. Odbiorcy – przez odbiorców rozumie się tu nie tylko użytkowników końcowych, lecz grupę kształtującą na rynku popyt (konsumenci, przedsiębiorstwa, hurtownicy). Analiza odbiorców pozwala na uchwycenie pojawienia się nowych potrzeb.
3. Dostawcy – silni dostawcy manipulujący cenami oraz redukujący dostawy to sygnał o mało atrakcyjnej domenie z punktu widzenia oferenta. Siłę negocjacji dostawców określamy poprzez te same elementy co siłę odbiorców, ale z odwrotnego punktu widzenia.
4. Wyroby zastępcze – to wyroby z innych rynków, które mogą spełniać tę samą funkcję co dany wyrób. Stanowią one konkurencję zewnętrzną.
5. Rywalizacja wśród konkurentów – na intensywność rywalizacji wpływ mają również czynniki strukturalne danej domeny. Wśród nich wymienia się nasycenie rynku oraz barierę wypadnięcia z rynku.
6. Stosunki przemysłowe i państwo jako czynnik konkurencji – to wpływ państwa na domenę. Dotyczy on regulacji cen, minimalnych rezerw, ograniczeń importowych lub eksportowych. warunki regulowania konfliktów pomiędzy pracownikami a pracodawcami.

Badaniom poddane zostają wszystkie zasoby, jakimi dysponuje organizacja. Wyróżnić

można pięć rodzajów zasobów:

finansowe (przepływy gotówkowe, zdolności kredytowe itp.),

Fizyczne (budynki, maszyny, wyposażenie, grunty, zapasy materiałowe, itp.),

Ludzkie (ludzie wraz z ich kwalifikacjami i zdolnościami, specjaliści, kierownicy, inżynierowie itp.),

Organizacyjne (systemy informacyjne, technologie, bazy danych itp.),

Technologiczne (standard jakości, marka itp.).

mocnych stron w najważniejszych obszarach funkcjonalnych. Obszary te analizuje

się tak w aspekcie ilościowym, jak i jakościowym. Najbardziej znanym modelem porządkującym, analizującym i oceniającym zasoby jest łańcuch wartości Portera.

Model ten zakłada, że na rynkową wartość produktu składają się koszty wytwarzania oraz tzw. Wartość dodana stanowiąca zysk. Wartość rynkowa produktu powstaje w kolejnych fazach procesu jego wytwarzania. Na proces ten składają się funkcje podstawowe i funkcje pomocnicze. Działania podstawowe to działania przetwarzania surowców w produkt/uslugę oraz jego sprzedaż. Działania wspomagające to przetwarzaniae informacji towarzyszącej podstawowej aktywności, czyli proces zarządzania.

i przygotowanie środków obrotowych oraz materiałow

2. Operacja obejmuje wszystkie

czynności produkcyjne (przekształcenie materiałów, magazynowanie międzyoperacyjne, kontrola jakości).

3. Logistyka wyjściowa to czynności związane ze zbytem wyrobów. Zaliczyć możemy do nich magazyn wyrobów gotowych, trasport, realizacje zleceń.

4. Marketing i zbyt obejmuje czynności związane z reklamą, promocją sprzedaży, ustalaniem cen, wyborem kanałów dystrybucji itp.

5. Obsługa klienta (usługi) to między innymi serwis, a więc wszystkie czynności i zobowiązania względem klienta utrzymujące wartość oferowanych produktów.

przedsiębiorstwa (generalna administracja) – zalicza się do niej wszystkie

te czynności, które dotyczą zarządzania przedsiębiorstwem. Należą do nich: rachunkowość, finanse, planowanie, kontrakty zewnętrzne.

2. Gospodarka kadrami to czynności odnoszące się do czynnika pracy, a więc: pozyskiwanie kadry, jej zatrudnienie, ocena, wynagrodzenie, szkolenie i doskonalenie.

3. Rozwój technologii obejmują te działania, które wiążą się z poprawą produktu i technologii. Zalicza się tutaj także zmiany w systemach komunikacji, w procedurach zapewnienia jakości, utrzymania ruchu itp.

4. Zaopatrzenie to wszelkie czynności zakupu.

sposób bierze udział w tworzeniu wartości rynkowej produktów organizacji.

Łańcuch wartości umożiwia identyfikację poszczególnych ogniw, a to z kolei pozwala na:

Określenie tych, które na wartość dodaną wpływają dodatnio, tworząc zysk,
Identyfikację takich, które powodują straty,
Wykrycie tych, pomiędzy którymi wystepują konflikty, wpływające negatywnie na inne ogniwa,
Ujawnienie tych, które słabo przystosowują się do zewnętrznych czynników.

Łańcuch wartości opracowuje się dla każdego produktu przedsiębiorstwa,
a następnie dla firmy jako całości.

socjokulturowe, polityczno – prawne, technologiczne, naturalne.
Okreśł czynności podstawowe w

przedsiębiorstwie – logistyka wejścia, procesy operacyjne, logistyka wyjścia, sprzedaż i marketing, obsługa klienta.
Okreśł zasoby którymi dysponuje organizacja – finansowe, fizyczne, ludzkie, organizacyjne, technologiczne.