wysiłki uczestników relacji w zakresie promowania wspólnych interesów i
osiągania celów wzajemnie korzystnych” (Anderson and Narus 1990) • Zaufanie – „Przekonanie że na partnerze w relacji można polegać, że jest on uczciwy i prawy w zakresie dążenia do pozytywnych konsekwencji i redukcji negatywnych wyników” (Anderson and Narus 1990) • Zaangażowanie (przywiązanie): „„Przekonanie jakiegoś uczestnika w relacji, że jakiś inny uczestnik jest taki ważny, że zasługuje na maksymalny wysiłek aby utrzymać z nim relację” (Anderson and Weitz 1992; Morgan and Hunt 1994)